Ας υποθέσουμε ότι είμαστε εκατό άτομα, συγκεντρωμένοι στην ίδια πλατεία και κοιτάμε το ίδιο αντικείμενο, παραδείγματος χάριν ένα άγαλμα που βρίσκεται στο κέντρο της. Κι όμως, κανένας μας δεν «βλέπει» το ίδιο ακριβώς πράγμα. Η οπτική μας γωνία, η θέση μας, είναι διαφορετική έστω και ελάχιστα. Άρα ο καθένας μας έχει μια διαφορετική εικόνα του αντικειμένου.
Αν όμως ακολουθήσει μία συζήτηση στο καφενείο, θα είμαστε όλοι σίγουροι ότι αυτό που είδαμε είναι «ένα και το αυτό» και είναι η μοναδική αλήθεια.
Θα μπορούσε άραγε να υπάρξει μία «κατάσταση» στην οποία θα «βλέπαμε» όλοι το ίδιο ακριβώς και θα ήταν και αληθές για όλους μας; Ίσως, αν σημαδεύαμε ένα σημείο στην πλατεία και στεκόμαστε διαδοχικά, ο ένας μετά τον άλλον και κοιτούσαμε στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση. Κι όμως και σε αυτή την περίπτωση η οπτική μας θα ήταν διαφορετική γιατί δεν θα γινόταν στον ίδιο ακριβώς «χρόνο».
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με την πολιτική. Το ίδιο συμβαίνει με την ιστορία. Το ίδιο σε τελική ανάλυση συμβαίνει και με την… ζωή.
Ο άνθρωπος δεν έχει τη «θέα από το πουθενά», ούτε ταυτοχρόνως από το ίδιο σημείο. Σημαίνουν όλα αυτά ότι δεν έχουμε ελπίδα να «βρεθούμε» μαζί! Ακριβώς το αντίθετο… Αυτή είναι η ομορφιά της ζωής.
Όντας σε άλλο σημείο ο καθένας, προσπαθούμε άλλοτε να έλθουμε κοντά και άλλοτε να απομακρυνθούμε για να ξανάλθουμε κοντά. Να βρεθούμε για να συζητήσουμε, να θέσουμε στο «τραπέζι» τις απόψεις μας, να υπάρξουν αντιθέσεις στις θέσεις και να προκύψουν συνθέσεις. Και σε αυτές τις συνθέσεις, να προκύψουν νέες αντιθέσεις και νέες συνθέσεις. Και ούτω καθεξής…
Και φυσικά να απομακρυνθούμε, για να «σκεφτούμε» όλα εκείνα που είπαμε όταν βρεθήκαμε. Και να «ξαναβρεθούμε» πάλι και πάλι και πάλι… Έτσι και ωραία περνάμε… και που ξέρεις μπορεί να προκύψει και κάτι καλό και «μεγάλο»…
Όλη η πρόοδος της ανθρωπότητας, οι ανακαλύψεις, οι ιδεολογίες, οι επιστήμες, η δημοκρατία, κάπως έτσι προέκυψαν… Και προχωράμε…
Αν θα «ανακαλύψουμε» κάποια απόλυτη αλήθεια στο μέλλον, μένει αναπάντητο… Προς το παρόν ας αρκεστούμε στις «απόλυτες» αλήθειες των κομμάτων.
Αθανάσιος Μαρινόπουλος
