Είναι κοινή διαπίστωση πλέον, ότι μπήκαμε σε καταστάσεις που δύσκολα μπορεί κανείς να διαχειριστεί και μάλλον βαδίζουμε «ξυπόλητοι στ’ αγκάθια».

Το επιλέξαμε οι περισσότεροι (αεροδρόμιο γαρ), προσδοκώντας οι δημοτικές αρχές των τελευταίων ετών λαμβάνοντας τα ξεκάθαρα μηνύματα, να έχουν το θάρρος και την ισχυρή βούληση να προχωρήσουν στις απαραίτητες ενέργειες δημιουργίας υποδομών και στην οργάνωση αυτού που αποκαλούμε «καθημερινότητα».

Και φυσικά να διεκδικήσουν από το κεντρικό κράτος μία «λελογισμένη» ανάπτυξη, με επίκεντρο ένα «σωστό» χωροταξικό.

Δυστυχώς όμως οι αιρετοί που διοικούν δεν ασχολούνται με τα πολύ σοβαρά αυτά ζητήματα και αναλώνονται σε ανούσια επικοινωνιακά δελτία τύπου, σε υποσχέσεις στους πάντες για τα πάντα και σε ανελλιπή παρουσία στις κοινωνικές εκδηλώσεις. Έχουν ανακαλύψει τον τρόπο να διακτινίζονται.

Στην σημερινή εποχή όμως ο ρόλος των αιρετών, απαιτεί στοιχειώδη τουλάχιστον μόρφωση, διαθέσιμο χρόνο για εργασία, ορθολογικό τρόπο σκέψης και φυσικά εντιμότητα και ήθος.

Η πλειοψηφία έχει εξουσία, έχει αρμοδιότητες, διοικεί τον Δήμο και τα νομικά του πρόσωπα και σε τελική ανάλυση έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι. Αλλά τα χρησιμοποιεί με λάθος τρόπο και προς λάθος κατεύθυνση…

Εκεί όμως που υπάρχει απόλυτη αποτυχία είναι ο πολιτικός ρόλος που έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να έχουν αναλάβει.

Άμα ρωτήσεις θα σου πουν, «τι είναι αυτό».

Υπάρχουν κρίσιμοι τομείς, όπως το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής, η υγεία, η παιδεία, η Οικονομική – Τοπική ανάπτυξη, κ.α.

Σε όλα αυτά εκτός από σχεδιασμό χρειάζεται κι αγώνας. Κινήματα αντίστασης και διεκδίκησης υπήρξαν. Όλα από πρωτοβουλίες πολιτών, συλλόγων και της αντιπολίτευσης που «έσυραν» τον Δήμο.

Επίσης πολλές φορές προτάθηκε κι ένα άλλο αναπτυξιακό μοντέλο που δεν έγινε κατανοητό (αγροκήπιο κλπ). Υπάρχει όμως και μία άλλη σημαντική παράμετρος. Χρειάζεται μια ισχυρή ηγεσία που να μπορεί να παρακινεί τους δημότες και να τους ευαισθητοποιεί.

Η δυναμική που μπορεί να προκύψει από κάτι τέτοιο είναι η μόνη που μπορεί να αλλάξει την ροή των πραγμάτων.

Υπήρξε στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, συνδυασμός με τα στοιχεία εκείνα που είναι αναγκαία για την επαναφορά στην σωστή πορεία.

Με ελάχιστη διαφορά δεν εκλέχτηκε. Ίσως βρεθούμε ξανά στο ίδιο δίλημμα.
Σίγουρα, περνώντας τα χρόνια, γινόμαστε σοφότεροι. Ή μήπως όχι;

Αθανάσιος Μαρινόπουλος

FLEXCAR

bluestarferries