Πως λύνονται οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων σε μία πολιτισμένη κοινωνία; Αρχικά με συζήτηση, διαμαρτυρία, ξανά συζήτηση και αν δεν βγει άκρη τότε προχωράμε στα εξώδικα και όλες τις νόμιμες διαδικασίες. Κάποιες φορές όμως βλέπουμε εξ’ αρχής αντίδραση με εξώδικα ακόμη και μεταξύ συγγενών, φίλων και γειτόνων, και αυτό με βάζει σε σκέψεις, γιατί κάποιος να αντιδράσει τόσο επιθετικά από το πουθενά;
Η απάντηση στην οποία καταλήγω είναι ο εκφοβισμός για την άμεση και άνευ όρων υποχώρηση του αντιπάλου και αν ο αντίπαλος δεν παραδοθεί ξεκινούν αέναες, πολυέξοδες και ανούσιες δικαστικές διαμάχες. Όμως, ο αρχικός στόχος ήταν να υποχωρήσει ο αντίπαλος και να «συμμορφωθεί» σε αυτό που υποστηρίζει ο θιγμένος, άμεσα και με συνοπτικές διαδικασίες. Ο κάθε υποτιθέμενα θιγμένος δηλαδή, οδηγούμενος από κακό εγωισμό ή κακούς συμβούλους, μπορεί να χρησιμοποιεί ένα σημαντικό νομικό εργαλείο χωρίς φειδώ και όπως νομίζει εκείνος αφού είναι έννομο δικαίωμα του.
Κάτι τέτοιο είδαμε και πρόσφατα να συμβαίνει στο νησί. Η εφημερίδα «Φωνή της Πάρου» έλαβε αυτές τις ημέρες εξώδικο για δημοσίευμα της που αφορούσε θέμα που είχε συζητηθεί σε πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο και που ουσιαστικά στο δημοσίευμα είχαν αποτυπωθεί στοιχεία όσων ειπώθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Ως αναγνώστρια της εφημερίδας μπήκα στην διαδικασία και διάβασα τα σχετικά δημοσιεύματα (Φύλλο 655 και 652, αλλά και το παλαιότερο 453) και προσπάθησα να εξηγήσω τον λόγο που στράφηκε ο θιγόμενος εναντίον της εφημερίδας όταν εκείνη αποτυπώνει μόνο ό,τι ειπώθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπως γίνεται σαφές και από τις τοποθετήσεις των υπολοίπων εμπλεκομένων.
Η απάντηση ήρθε αυθόρμητα και είναι η προσπάθεια εκφοβισμού της εφημερίδας ώστε αν θέλει να γλιτώσει από την ταλαιπωρία της χρονοβόρου και κοστοβόρου δικαστικής διαμάχης θα πρέπει να ανακαλέσει… και αν θέλει να μην ξαναβρεθεί σε παρόμοια θέση θα πρέπει να αποΣΙΩΠΑ κάθε θέμα που αφορά «εύθικτους» συμπολίτες μας!
Ομολογώ ότι τα εξώδικα με τρομάζουν και σκέφτηκα, τι με νοιάζει εμένα να τοποθετηθώ για τα δίκια της εφημερίδας. Ουφ, ας τα βγάλουν πέρα μόνοι τους…
Και κάπως έτσι θυμήθηκα το ποίημα του Αζίζ Νεσίμ (σε απόδοση Γιάννη Ρίτσου) «Σώπα, μη μιλάς» που διάβασα πρόσφατα και αφού είχα δει να το ερμηνεύει η ηθοποιός και φίλη Ελένη Σταυράκη, (βλ. https://www.youtube.com/watch?v=Y1WZWR556Xk) και συγκλονίστηκα και συνειδητοποίησα πόσο εκπαιδευμένοι είμαστε ώστε να μη μιλάμε… Γι’ αυτό η τοποθέτησή μου θα είναι ηχηρή και ξεκάθαρη!
Ως πολίτης θέλω εφημερίδες που να τις εμπιστεύομαι ότι υπηρετούν την ενημέρωση και την αλήθεια με ήθος και αξιοπρέπεια και μία από αυτές είναι η «Φωνή της Πάρου». Θέλω εφημερίδες που δημοσιεύουν απόψεις ανθρώπων που τους εμπιστεύομαι για την ευθυκρισία τους. Θέλω εφημερίδες που δεν λειτουργούν ούτε υπό το καθεστώς εκφοβισμού ούτε υπό την πίεση συμφερόντων.
Αλίμονο αν για κάθε είδηση και κάθε άποψη η εφημερίδα δέχεται εξώδικα!
Με την «Φωνή της Πάρου» λοιπόν!
Ειρήνη Γιαννάτου – Παιδίατρος
