«Τι γίνεται με τις παραλίες μας;», «Υπάρχει κάποια ελεύθερη παραλία να πάμε;», «Γιατί τόσο δυσφήμιση στην Πάρο φέτος με τις παραλίες;»… Αυτές είναι μερικές από τις ερωτήσεις που δεχόμαστε στη «Φωνή της Πάρου» τον τελευταίο μήνα από ανθρώπους που μένουν ή που παραθερίζουν στο νησί το καλοκαίρι.
Η αλήθεια είναι ότι σε κάθε νόμισμα υπάρχουν πάντα δύο πλευρές.
- Η μία πλευρά είναι αυτή που σας είχαμε παρουσιάσει το προηγούμενο διάστημα, τόσο με το πρωτοσέλιδο θέμα με τίτλο «Στο προσκήνιο η ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες», όσο και με την παρέμβαση του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Παναγιώτη Παναγιωτόπουλου, με τίτλο «Ιδιωτικές παραλίες ο νόμος δεν γνωρίζει».
- Η άλλη πλευρά είναι αυτή που θα σας παρουσιάσουμε σήμερα. Σαφώς και υπάρχουν ελεύθερες και ανοργάνωτες παραλίες και είναι πολλές περισσότερες από τις οργανωμένες και με ομπρελοκαθίσματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με κάποιες παραλίες, πέντε-έξι στον αριθμό, φαινόμενο το οποίο βέβαια δεν είναι ούτε φετινό, ούτε απασχολεί μόνο το νησί Πάρου. Κάθε άλλο…
Στο πλαίσιο του ρεπορτάζ κάναμε μία αυτοψία στις περισσότερες ελεύθερες παραλίες (Κρωτήρι, Γλυφά, Τρυπητή, Τσουκαλιά, Γλυφάδες, Μώλος, Καλόγερος, Πίσω Λιβάδι, Λογαράς, Χρυσή Ακτή) και ενδεικτικά σας παρουσιάζουμε κάποιες εξ αυτών, αφενός για να δείτε ότι υπάρχει και αυτή η Πάρος και αφετέρου για να απαντήσουμε ουσιαστικά στα ερωτήματα των αναγνωστών.
Τέλος, να προσθέσουμε ότι συμφωνούμε με τις ομόφωνες αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου Πάρου και με την προσπάθεια των φορέων και κατοίκων για να μπει φραγμός στην ασυδοσία και την αυθαιρεσία, που δυστυχώς όλο το θολό νομοθετικό πλαίσιο επιτρέπει.
Ακολουθεί φωτορεπορτάζ…
