Μία είναι η ουσία δεν υπάρχει αθανασία, λέει το τραγούδι. Γι’ αυτό και στο απειροελάχιστο, μεταξύ γέννησης και θανάτου, ενδιάμεσο τμήμα της παρουσίας μας στον πλανήτη, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε σύμφωνα με τον Καζαντζάκη.
Ποιά «δημιουργία» όμως; Εδώ ξεκινάνε τα προβλήματα…
Υπάρχει η ατομική δημιουργία του καθενός, που μέσα στην «μοναδικότητα» του συλλογίζεται, ερευνά, σχεδιάζει και πράττει. Υπάρχει και η «απρόσωπη» δημιουργία του κεφαλαίου, που στην ορμή του κονιορτοποιεί τα πάντα, ακόμη και την ανθρώπινη υπόσταση και αξιοπρέπεια. Κι έρχεται η πολιτική και δένει το γλυκό.
Τι θα εξυπηρετήσει άραγε η πολιτική είναι το μεγάλο ερώτημα. Τον άνθρωπο και τις πραγματικές του ανάγκες ή το κεφάλαιο;
Η ουσία λοιπόν πριν την αθανασία, περνάει από την πολιτική και τους εκπροσώπους της στον «μάταιο» τούτο κόσμο. Μάταιο; Όχι φυσικά!
Γιατί αν «υπηρετείς» ιδανικά και αξίες και αγωνίζεσαι για την ελευθερία, την ισότητα, την δημοκρατία και την αξιοπρέπεια, τότε τίποτα δεν είναι μάταιο, ακόμη κι αν τα κουμπιά του σακακιού σου αντέχουν πιότερο από σένα κάτου απ’ το χώμα, όπως λέει κι ο ποιητής.
Ας αφήσουμε τώρα την πραγματική σοφία των μεγάλων συγγραφέων και την «αμπελοφιλοσοφία» την δική μας, για να μεταφερθούμε στην «ουσία», ίσως του πιο σημαντικού θέματος, της καθημερινότητας του νησιού.
Μιλάμε για τα σκουπίδια, τον λογαριασμό τους και ποιός θα τον ακριβοπληρώσει, τους μεγάλους κερδισμένους σε βάρος όλων μας, και τους πολιτικούς αβανταδόρους και υποστηρικτές τους σε κεντρικό αλλά… και σε τοπικό επίπεδο.
Σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο ποιοι υπηρετούν αυτές τις ανορθολογικές πολιτικές (επιεικέστατος χαρακτηρισμός) τους ξέρετε… Σε κεντρικό το «δείχνουν» τα νομοθετήματα…
Μπορούσε να τελειώνει εδώ το άρθρο και είμαστε σίγουροι ότι τα συμπεράσματα θα ήταν ξεκάθαρα. Θα συνεχίσουμε όμως λίγο ακόμη για να «εμφανίσουμε» τους κανόνες του παιχνιδιού που παίζεται στην πλάτη μας.
Τα απορρίμματα θα έπρεπε όχι μόνο να μην μας κοστίζουν, αλλά να έχουμε και κέρδος. Αντ’ αυτού μετά την δημιουργία του φορέα διαχείρισης τους στο νότιο Αιγαίο οι εισφορές μας θα τριπλασιαστούν. Που θα πάνε τα «λεφτά»; Έλα ντε… τι κάνει νιάου. Δεν είναι πάντως… ο μαύρος γάτος του Παπακωνσταντίνου.
Και μάλλον αν «δούμε» πως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα μέχρι σήμερα… ούτε η «δουλειά» θα γίνεται σωστά. Έτσι και στο νερό κάποια στιγμή θα δημιουργήσουν (άλλη δημιουργία ) την ΔΕΥΑ Νοτίου Αιγαίου που θα μοιράζει εργολαβίες δεξιά κι αριστερά (μάλλον μόνο δεξιά) κι εμείς θα πούμε το νερό νεράκι, πληρώνοντας το πανάκριβα.
Έτσι δημιούργησαν και δημοτικές αναπτυξιακές εταιρίες για να αμείβονται κομματικοί παράγοντες και διάφοροι «ενδιάμεσοι» και να πληρώνεις πάλι εσύ… το «μάρμαρο».
Φυσικά όλα αυτά με δημόσιες και δημοτικές επιχειρήσεις, για να μην κατηγορηθούν ότι τα «ξεπουλάνε» στους ιδιώτες. Και πάλι… εντελώς φυσικά, όλα αυτά με δημόσιο χρήμα… από την «ατομική σου δημιουργία».
Τέλος πάντων… Πολλά είπαμε (ελάττωμα κι αυτό) και κουράσαμε…
Κρατήστε την… ουσία. Όποια κρίνετε εσείς ότι είναι… Η ΟΥΣΙΑ!
Αθανάσιος Μαρινόπουλος
