Συζητώντας με ένα φίλο της προάλλες, εξέφρασε την αγωνία του για το πώς η νεολαία αντιλαμβάνεται στην σημερινή εποχή τα ζητήματα της πολιτικής. Και περισσότερο αν αυτή η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας αφήνει περιθώρια να «καλλιεργηθεί» η κριτική σκέψη ή αν τα σύγχρονα μέσα ενημέρωσης με τον «καταιγισμό» πληροφόρησης, το χάος των social media και πρόσφατα η τεχνητή νοημοσύνη θα σημάνουν το τέλος της δημοκρατίας.
Μπροστά δηλαδή στις μεγάλες αλλαγές της εποχής μας αν θα έχουν λόγο οι πολίτες στο σύνολο τους και το σημαντικότερο υποσύνολο, αυτό των νέων, που θα πληγεί ή θα ωφεληθεί από αυτές στο άμεσο μέλλον. Ή, αν όλη αυτή η μάζα ανούσιων πληροφοριών θα την αποπροσανατολίσει και θα την κατευθύνει στην αδράνεια και την αδιαφορία.
Ήταν επίσης απαισιόδοξος ή -θα λέγαμε καλύτερα- έντονα προβληματισμένος από τις απειλές και τα καθημερινά πλήγματα σε βάρος των θεσμών που αμφισβητούνται έντονα, από την υπονόμευση της ανεξαρτησίας των μέσων ενημέρωσης από μεγάλους επιχειρηματίες, από τις παρακολουθήσεις και το έλλειμμα διαφάνειας, από την λειτουργία του κράτους που απεμπολεί και υπονομεύει τον κυρίαρχο ρόλο του στα δημόσια αγαθά της παιδείας, της υγείας, της ενέργειας και των φυσικών πόρων του περιβάλλοντος. Η ρύπανση που εξαπλώνεται παντού και η επιτάχυνση του ρυθμού των κλιματικών αλλαγών προκαλούν έντονο σκεπτικισμό ακόμη και στους απαθέστερους των συμπολιτών μας.
Τα τελευταία χρόνια εντείνονται οι ανησυχίες όλο και περισσότερο για τους πολέμους στον πλανήτη μας, που φυσικά έχουν πάψει να είναι τοπικές συγκρούσεις και έγιναν παγκόσμιες συρράξεις, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επηρεάζουν επικίνδυνα ακόμη και μακρινές χώρες.
Και φυσικά η ακρίβεια, επακόλουθο των τεκταινομένων που δημιουργεί ένα μείγμα εκρηκτικό, φτώχειας, ανέχειας και εξαθλίωσης σε ολοένα και περισσότερους. Καθημερινά οδηγούνται όλο και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας μας στο περιθώριο.
Όλα αυτά είναι ζητήματα δημοκρατίας που ζητούν και απαιτούν… και την παρέμβαση της νεολαίας. Θα λέγαμε κυρίως της νεολαίας… Κι εκεί ακριβώς επανήλθε η κουβέντα στο αρχικό της στάδιο… Αν δηλαδή με τις σημερινές συνθήκες μπορεί να υπάρξει υγιής και μαχητική αντίδραση;
Υγιής με θέσεις και προτάσεις για τις πολιτικές που θα αφορούν την πραγματική δημοκρατία, όπου ο σχεδιασμός του μέλλοντος θα γίνεται μέσα από διαδικασίες που θα προκρίνουν την ελευθερία, την ισότητα και την αξιοπρέπεια του καθενός μας. Και μαχητική, ώστε να μην κάνει πίσω με τίποτα στην διεκδίκηση των πανανθρώπινων αυτών αξιών.
Αθανάσιος Μαρινόπουλος
