Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Παροναξίας, κ. Καλλίνικος, µε ποιµαντορική εγκύκλιο ενόψει της εορτής των Χριστουγέννων, απευθύνει μήνυμα προς τον Ιερό Κλήρο και τους Ευσεβείς Χριστιανούς των νησιών µας:
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, στὴν παγκόσμια κοινότητα τῶν ἀνθρώπων ὑπάρχουν πολλά πράγματα τὰ ὁποῖα μᾶς χωρίζουν καὶ μᾶς διαφοροποιοῦν. Ἐθνικότητα, γλῶσσα, φυλή, θρησκεία, σύνορα, κουλτούρα εἶναι μερικὰ ἀπὸ αὐτά. Ὑπάρχει ὅμως καὶ ἕνα γεγονὸς τὸ ὁποῖο μᾶς ἑνώνει σὲ μια πανανθρώπινη ἀλήθεια καὶ μια διάσταση ὑπερβατική. Εἶναι τὸ γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ τὸ ὁποῖο πανηγυρίζει σήμερα ὁλόκληρος ὁ κόσμος. Ἀπὸ τὸν Βορρᾶ ἕως τὸ Νότο καὶ ἀπὸ τὴν Δύση ἕως τὴν Ἀνατολή, τὸ μήνυμα τῆς ἐλεύσεως τοῦ Θεανθρώπου πλημμυρίζει κάθε γωνιὰ τῆς γῆς καὶ ἡ 25η Δεκεμβρίου γίνεται ἡ ἡμέρα τῆς παγκοσμίου ἑνότητος ἀφοῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται καὶ προσφέρεται σὲ ὅλο τὸν κόσμο ἀδιακρίτως καὶ ἀνεξαιρέτως.
Σήμερα, ὁλόκληρη ἡ ἀνθρωπότητα γίνεται ἀποδέκτης τῆς πιὸ εὐχάριστης εἴδησης ποὺ ἀκούστηκε ποτὲ ἐπάνω στὴ γῆ. Εἴδηση ποὺ δὲν μᾶς μετέφερε κάποιος ἄλλος ἄνθρωπος ἀλλὰ ὁ ἴδιος ὁ οὐρανὸς διὰ στόματος τοῦ ἀγγέλου «ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτὴρ ὀς ἐστὶ Χριστὸς Κύριος» (Λούκ. Β’,11). Αὐτὸ τὸ μήνυμα τοῦ ἀγγέλου δὲν ἀφορᾶ συγκεκριμένες ἐθνικότητες, γλῶσες καὶ φυλές, οὔτε περιορίζεται ἀπὸ σύνορα καὶ ὅρια ἀνθρώπινα. Εἶναι μήνυμα παγκόσμιο καὶ πανανθρώπινο ποὺ μᾶς ἑνώνει μέσα στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ κοινοῦ μας Οὐράνιου Πατέρα ὁ ὁποῖος τόσο πολὺ μᾶς ἀγάπησε, ὥστε ἔστειλε τὸν Υἱὸν Του τὸν Μονογενῆ «ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰω. 3,15).
Ἡ ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων εἶναι ἡ μεγάλη στιγμὴ ποὺ ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο ἐκφράστηκε μὲ τὸν πλέον ἠχηρὸ καὶ χειροπιαστὸ τρόπο. Ὁ ἴδιος ὁ Δημιουργὸς τοῦ σύμπαντος, ὁ Ἄναρχος καὶ Ἀχώρητος Θεὸς κατέρχεται στὰ στενὰ ὅρια τῆς κτιστῆς πραγματικότητας, σὲ μιὰ ὕστατη προσπάθεια νὰ ἐπαναφέρει τὸ πλάσμα του στὰ ὕψη τοῦ οὐρανοῦ. Καὶ τὸ καταφέρνει μὲ τὴν θυσιαστικὴ Του ἀγάπη, τὴν ἀπέραντη εὐσπλαχνία Του καὶ τὸ ἄπειρο ἔλεὸς Του ὅπως αὐτὰ ἐκφράστηκαν καθ’ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας Του ἀλλὰ καὶ μέχρι σήμερα καὶ ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.
Αὐτὲς τὶς μέρες, ὅπου καὶ ἂν κοιτάξει κανεὶς διαπιστώνει τὴν ἀνάγκη τῶν ἀνθρώπων, μέσα ἀπὸ τὴν ἑορταστικὴ ἀτμόσφαιρα ποὺ δημιουργοῦν, νὰ διασκεδάσουν τὶς δυσκολίες καὶ τὰ προβλήματα ποὺ στοιχειώνουν τὴν ζωή μας. Οἱ ἐντυπωσιακὲς φωταγωγήσεις δρόμων καὶ πλατειῶν, οἱ ἑορταστικὲς ἀγορὲς καὶ οἱ πάσης φύσεως ἑόρτιες ἐκδηλώσεις μπορεῖ μὲ κάποιο τρόπο νὰ θολώνουν τὸ ζοφερὸ τοπίο τῆς σύγχρονης πραγματικότητας ἀλλὰ δὲν ἀρκοῦν γιὰ νὰ τό ἀλλάξουν.
Τὰ περσινά Χριστούγεννα ἑορτάστηκαν στὴν σκιὰ τοῦ πολέμου στὴν Οὐκρανία καὶ ὅλοι ἐκφράσαμε τὴν εὐχὴ μέχρι τὰ ἑπόμενα Χριστούγεννα νὰ ἔχει λήξει αὐτὴ ἡ δοκιμασία. Δυστυχῶς ὅμως ὄχι μόνο δὲν πραγματοποιήθηκε αὐτὴ ἡ εὐχή μας ἀλλὰ φέτος προστέθηκε ἀκόμα μιὰ ἑστία πολέμου αὐτὴ στὴ Λωρίδα τῆς Γάζας. Γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ τὰ μέρη τῆς Μέσης Ἀνατολῆς (στὰ ὁποῖα ὁ Ἄκτιστος Θεὸς ἀντίκρισε γιὰ πρώτη φορὰ μὲ τὰ ἀνθρώπινα μάτια Τοῦ τὴν κτίση πού Ἐκεῖνος δημιούργησε) μαστίζονται ἀπὸ τὴν βία καὶ τὴν καταστροφὴ καὶ πολλοὶ συνάνθρωποί μας ὑποφέρουν καὶ πεθαίνουν ἀφού κρατάμε πεισματικά κλειδωμένες τίς καρδιές μας μή ἐπιτρέποντας στόν νεογέννητο Χριστό νά γεννηθεί μέσα σ’ αὐτές. Μπροστὰ σὲ αὐτό τὸ θλιβερὸ γεγονὸς διάπυρη εἶναι καὶ φέτος ἡ εὐχή μας, ὁ Ἄρχων τῆς Εἰρήνης Ἰησοῦς Χριστός, Αὐτὸς ποὺ μὲ τὸν ἐρχομό του ἔφερε τήν εἰρήνη καὶ τὴν καταλλαγὴ ἀνάμεσα στὸ Θεὸ καὶ τὸν ἄνθρωπο, νὰ φέρει τὴν εἰρήνη ἀνάμεσα καί στοὺς ἀνθρώπους γιὰ νὰ σταματήσει τὸ κακὸ καὶ νὰ ἐπανέλθει ἡ χαρὰ στὰ πρόσωπα τῶν δοκιμαζομένων ἀπὸ τοὺς πολέμους συνανθρώπων μας.
Ἀδελφοί μου, όσο δύσκολες καὶ ἂν εἶναι οἱ συνθῆκες τῆς ζωῆς μας, ὅσο ἠχηρὰ καὶ ἂν ἠχοῦν τὰ τύμπανα τοῦ πολέμου γύρω μας, ἡ χαρὰ τῆς Γεννήσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ὑπερέχει πάντων διότι δὲν ἀφορᾶ στὴν ἐδῶ παρουσία καὶ ὕπαρξή μας ἀλλὰ τὴν ἐπερχόμενη αἰωνιότητα, τὴν λύτρωση καὶ τὴν σωτηρία ποὺ ὁ Χριστὸς προσέφερε μὲ τὴν Θεία Του Σάρκωση. Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος σὲ μιὰ ἔκρηξη ἐνθουσιασμοῦ μπροστὰ στὸ γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου θὰ πεῖ: «Τώρα ποὺ ὅλοι σκιρτοῦν, θέλω καὶ ἐγὼ νὰ σκιρτήσω, ἐπιθυμῶ νὰ χορέψω, θέλω νὰ πανηγυρίσω· καὶ χορεύω, ὄχι παίζοντας κιθάρα, ὄχι κρατώντας δαυλούς, ὄχι ἀνάβοντας λαμπάδες, ἀλλὰ ἔχοντας μαζί μου ἀντὶ γιὰ μουσικὰ ὄργανα τὰ σπάργανα τοῦ Χριστοῦ. Αὐτὰ εἶναι ἡ ἐλπίδα μου, αὐτὰ ἡ ζωή μου, αὐτὰ ἡ σωτηρία μου, αὐτὰ ὁ αὐλός μου, αὐτὰ ἡ κιθάρα μου» (Ἰωάννου Χρυσοστόμου. Λόγος εἰς τό Γενέθλιον τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ).
Μὲ αὐτὴ τὴν χαρὰ ἀλλὰ καὶ τὴν ἐλπίδα ποὺ ἔσπειραν στὴν καρδιά μας τὰ σπάργανα τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ εὔχομαι τὰ φετινὰ Χριστούγεννα νὰ φέρουν στὸν κόσμο τὴν πολυπόθητη εἰρήνη, τὴν συμφιλίωση καὶ τὴν καταλλαγή. Πρός ὅλους δέ ἀνεξαιρέτως, ἰδιαιτέρως δέ πρός τούς ἀσθενοῦντες καί δοκιμαζόμενους ἀπό πένθός ἤ ἀνέχεια ἀδελφούς μας, τούς ἀποδήμους, τούς ναυτιλλομένους καί τούς ταξιδεύοντες, τούς ἐγγύς καί τούς μάκράν, τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ναξίους, Παρίους καί Ἀντιπαρίους εὒχομαι ὁ Τεχθεὶς Ἰησοῦς νὰ σᾶς εὐλογεῖ, νὰ σᾶς χαρίζει ὑγεία ψυχῆς καὶ σώματος καὶ νὰ πλημμυρίζει τὴν ζωή σας μὲ τὰ ἐγκόσμια καὶ ὑπερκόσμια ἀγαθά Του.
Χρόνια πολλά, εὐλογημένα, εἰρηνικά καί ἁγιασμένα!
Διάπυρος εὐχέτης πρός Κύριον.
