Με την ευκαιρία της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Παροναξίας, κ. Καλλίνικος αναφέρει στο μήνυμά του:
«Το πρόσωπο της μεγάλης Μάνας όλων μας τιμούμε κάθε χρόνο τον Δεκαπενταύγουστο, καθώς εορτάζουμε την μεγίστη εορτή του Καλοκαιριού, την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Αποδίδουμε την οφειλόμενη τιμή και ευγνωμοσύνη στην Μεγάλη Αγαπημένη της καρδιάς μας, του τόπου μας, της ιστορίας μας. Και η Παναγία μας είναι σίγουρα η πιο αγαπημένη. Όλοι μας έχουμε συνάψει μαζί της μια ξεχωριστή και μοναδική σχέση διακρίνοντάς την από την μεγάλη χορεία των Αγίων της πίστεώς μας. Ξεχωρίσαμε πάνω της αυτό που μπορεί να γεμίσει την καρδιά μας, να εμπνεύσει την ύπαρξή μας. Γι’ αυτό την εμπιστευόμαστε, χωρίς δισταγμούς και αναστολές.
Η Παναγία, μία μορφή βγαλμένη μέσα από τα σπλάχνα της ανθρώπινης ακαταστασίας και αμαρτωλότητας, έδειξε, ευθύς εξ αρχής, ότι δεν ήταν δυνατόν να ανήκει στη ζοφερή πραγματικότητα της ανθρώπινης κατάπτωσης. Έδειξε ότι ήταν πλασμένη για κάτι άλλο, κάτι πέρα από τα δεδομένα και τα συνηθισμένα, κάτι που, τελικά, θα είχε σχέση με τα γήινα, στην προοπτική, όμως, να συνδεθούν άμεσα με τα επουράνια. Και εκείνη έπαιξε ακριβώς αυτόν το ρόλο του εκλεκτού συνδέσμου, που μπόρεσε, μέσα από την ταπείνωση και την υπακοή της, να καταστεί το δοχείο της χάριτος του Θεού. Μπόρεσε να ενώσει τον ουρανό με τη γη και να ανανεώσει την ελπίδα ότι η πραγματικότητα της προσωπικής μας λύτρωσης και σωτηρίας καθίσταται, πλέον, ρεαλιστική.
Χωρίς ίχνος σοβινισμού, πιστεύουμε ότι, από όλους τους Ορθοδόξους λαούς της υφηλίου, ο Ελληνικός Ορθόδοξος λαός συνδέεται άρρηκτα μαζί της με τρόπο εκπληκτικό. Κάθε Αύγουστο η Ελλάδα ζει και κινείται στους ρυθμούς της μεγάλης γιορτής της Παναγιάς. Από το ένα άκρο της πατρίδας έως το άλλο, αν κινηθεί κανείς, θα διαπιστώσει ότι ο λαός μας γεμίζει τις Εκκλησιές μέσα στην κάψα του Καλοκαιριού. Ψάλλει με δέος τον Παρακλητικό της Κανόνα, ανοίγει και λειτουργεί τα ξεχασμένα και απομονωμένα ξωκλήσια της υπαίθρου και γιορτάζει το Πάσχα του Καλοκαιριού αποδίδοντας στο πρόσωπό Της τιμή ξεχωριστή.
Από την Μεγαλόχαρη της Τήνου μέχρι τη Σουμελά στο Βέρμιο και στον Πόντο, από την Παναγία της Αγιάσου και μέχρι τη δική μας, την Εκατονταπυλιανή στο κέντρο του Αιγαίου, στήνεται ένας μοναδικός λατρευτικός χορός. Εξελίσσεται ένα αέναο πανηγύρι. Ένας αόρατος αρχιμουσικός μοιάζει να κινεί την ευλογημένη μπαγκέτα του εναρμονίζοντας αυτό το υπερκόσμιο και συνάμα, τόσο δικό μας Θεομητορικό τραγούδι. Γιατί, όμως όλα αυτά; Γιατί αυτό το μεγάλο δέσιμο; Τί είναι, επιτέλους, η Παναγία για μας;
Τόσο η πολιτιστική μας παράδοση, όσο και η θρησκευτική μας πίστη δίνουν την απάντηση. Η Παναγία για εμάς τους Έλληνες, περισσότερο από Θεοτόκος, από Υπεραγία, από ένα πρόσωπο πέριξ του οποίου εξελίχτηκαν στην ιστορία πολλοί αγώνες για τη δογματική της θέση μέσα στην Εκκλησία, είναι απλά και μόνο η μεγάλη Μάνα, με όσα συνεπάγεται αυτός ο όρος, ο τόσο απλός, μα και τόσο μεγάλος και ουσιαστικός.
Η Παναγία είναι η μάνα μας, γιατί είναι το αποκούμπι μας. Σ΄ αυτή καταθέτουμε τον πόνο μας και τους καημούς μας. Εκείνης το όνομα φέρουμε αβίαστα στα χείλη μας κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε κινδύνους και προβλήματα. Είναι η Μάνα μας, γιατί σ’ αυτήν ακουμπάμε και παρακαλούμε, γιατί είμαστε σίγουροι πως θα ακούσει, όπως ακούει η κάθε μάνα την παράκληση των παιδιών της. Είναι η καταφυγή μας στους πειρασμούς, η ειρήνη μας στον πόλεμο των παθών, είναι το φως στο σκοτάδι των θλίψεων και των δοκιμασιών, που χειμάζουν τις ψυχές μας. Είναι η προστασία και η σκέπη της ζωής μας, εκείνη που γεμίζει την καρδιά μας με χαρά και ευφροσύνη, που μας έσωσε από το θάνατο και τη φθορά, γιατί γέννησε τον νικητή του θανάτου. Είναι “η μεταβολή των θλιβομένων, η απαλλαγή των ασθενούντων, των πολεμουμένων η ειρήνη, των χειμαζομένων η γαλήνη, η μόνη προστασία των πιστών” (εκ του Παρακλητικού Κανόνος).
Με την βεβαιότητα αυτή εύχομαι ολόψυχα η Χάρη της Παναγίας μας της Εκατονταπυλιανής να μας αξιώσει να εορτάσουμε την μεγάλη εορτή της Κοιμήσεώς Της με υγεία και η θερμή σκέπη και προστασία Της να σκεπάζει τα νησιά της Παροναξίας μας, το έθνος μας αλλά και τον κόσμο ολόκληρο. Καλό και ευλογημένο Δεκαπενταύγουστο!».
