Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Παροναξίας, κ. Καλλίνικος, µε ποιµαντορική εγκύκλιο -επί τη εορτή των Χριστουγέννων- απευθύνει το ακόλουθο μήνυμα στους πολίτες των νησιών µας:
«Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, Μέ αἰσθήματα χαρᾶς καί δοξολογίας πρός τόν Θεό ἀπευθύνομαι στήν ἀγάπη σας ὑποδεχόμενος μαζί σας τά φετινά Χριστούγεννα, τά ὁποῖα εἶναι τά πρῶτα πού θά ἑορτάσουμε, μετά ἀπό δύο χρόνια, χωρίς τήν σκιά τῶν περιοριστικῶν μέτρων κατά τῆς πανδημίας.
Ἡ μεγάλη ἡμέρα τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἀνέτειλε ξανά προσφέροντας σέ ὅλη τήν ἀνθρωπότητα τήν δυνατότητα νά ἀτενίσει τό Θεῖο Βρέφος πού ἐσπαργάνωσε ἡ Κυρία Θεοτόκος στή Φάτνη τῆς Βηθλεέμ καί νά μοιραστεῖ μαζί μέ τούς Ἀγγέλους, τούς Ποιμένες καί τούς Μάγους τήν χαρά καί τήν ἐλπίδα πού σκορπίζει στόν κόσμο ἡ σαρκωμένη πλέον παρουσία τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.
Ἡ Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ εἶναι ἡ ἀπάντηση σέ μιά μακρά περίοδο πού ὁ ἄνθρωπος λαχταροῦσε μέ πόθο νά κατανοήσει, νά ψηλαφήσει καί νά συναντήσει τόν Δημιουργό του. Μέχρι τήν σάρκωση τοῦ Κυρίου μας οἱ ἄνθρωποι ἀναζητοῦσαν τόν Θεό στά στοιχεῖα τῆς φύσεως, στή φωτιά, στόν ἄνεμο, στόν κεραυνό, τόν μορφοποίησαν σέ εἴδωλα καί σχήματα τοῦ κόσμου τούτου, τοῦ ἀπέδωσαν ἕως καί τή μορφή τῶν ἀλόγων ζώων. Ἀκόμα καί οἱ μεγαλύτεροι φιλόσοφοι πρό Χριστοῦ, ἀνάλωσαν τήν φιλοσοφική τους σκέψη προσπαθώντας νά ἀπαντήσουν στά περί Θεοῦ ἐρωτήματα «Ποιός, Πότε, Τί καί Γιατί». Ὅλα αὐτά σέ μιά προσπάθεια νά ἱκανοποιήσουν τήν ὑπέρτατη ἀνάγκη τους νά ἀναζητήσουν τόν Δημιουργό τοῦ σύμπαντος καί νά ἀναφέρονται σ’ Αὐτόν. Ἀνάγκη πού μᾶς χαρακτηρίζει διαχρονικά καί μᾶς καθορίζει ὡς δημιουργήματα, πλασμένα κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ.
Ἡ νύχτα τῶν Χριστουγέννων προσέφερε στήν ἀνθρωπότητα τήν γνώση πού ἔλειπε. Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος, ἀποκαλύπτεται καί φωτίζει κάθε σκοτεινό σημεῖο ἀναφορικὰ μέ τήν ὕπαρξή Του. Ἔχει πλέον συγκεκριμένη μορφή γιατί σαρκώθηκε καί ἔγινε ἄνθρωπος. Εἶναι ὁρατός καί ψηλαφητός γι’αὐτό καί μποροῦμε νά τόν εἰκονίζουμε, νά τόν προσκυνοῦμε, νά τόν παρακαλοῦμε, νά τόν δοξάζουμε, νά προσευχόμαστε σ’Αὐτόν. Εἰσῆλθε δυναμικά στήν ἀνθρώπινη ἱστορία, ὄχι ὅμως ἁπλῶς γιά νά περάσει ἀπό αὐτήν σαν ἕνας μεγάλος ἡγέτης ἥ καί ἀναμορφωτής τοῦ κόσμου, ἀλλά γιά νά προσφέρει, ὡς Θεάνθρωπος καί ὄχι ὡς σπουδαίος ἄνθρωπος, τήν λύτρωση καί τήν σωτηρία ἀπό τά δεινά πού ἐπέφερε ἡ πτώση καί ἡ ἁμαρτία, ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.
Κάθε χρόνο ἡ ἑορτή τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἐπισημαίνει καί ἀνανεώνει τήν μεγάλη στιγμή τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ καί τῆς συναντήσεώς Του με τον ἄνθρωπο. Οἱ συνθῆκες πού ἐπικρατοῦσαν στόν κόσμο τήν ἐποχή πού ἱστορικά γεννήθηκε ὁ Κύριος δέν ἦταν ἰδανικές ὅπως δέν εἶναι οὔτε καί σήμερα. Οἱ πόλεμοι, οἱ ἀσθένειες, ἡ φτώχεια, ἡ ἐκμετάλλευση τῶν ἀδυνάτων, ἡ διαφθορά, ἡ ἀνασφάλεια ὑπῆρχαν καί τότε ὅπως καί τώρα. Ὁ πόνος καί ὁ φόβος δέν ἔλειψε ἀπό τίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων οὔτε τότε, δυστυχῶς οὔτε σήμερα. Καί ὅπως εἶναι φυσικό οἱ συνθῆκες πού μᾶς περιβάλλουν εἶναι καθοριστικές τῆς ὑπάρξεώς μας.
Ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας ἔρχομαι καθημερινά ἀντιμέτωπος μέ τήν δυσκολία, τόν προβληματισμό καί τήν ἀπόγνωση μεγάλης μερίδος τοῦ λαοῦ μας. Οἱ ἐξελίξεις σέ παγκόσμιο ἀλλά καί ἐθνικό ἐπίπεδο εἶναι καταιγιστικές καί ἡ καθημερινότητα μετατρέπεται συχνά σέ ἀγῶνα ἐπιβίωσης. Τί μᾶς ἐπιφυλάσσει τό αὔριο κανείς μας δέν τό γνωρίζει. Αὐτό ὅμως πού γνωρίζουμε μέ βεβαιότητα εἶναι τό μήνυμα πού μετέφερε ὁ Ἄγγελος στούς Ποιμένες τή νύχτα τῶν Χριστουγέννων. «Μή φοβεῖσθε, ἰδού γάρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστός Κύριος». (Λουκ. β, 10-11)
Αὐτό ἐπιθυμῶ νά εἶναι καί τό δικό μου μήνυμα τά φετινά Χριστούγεννα. Μή φοβεῖσθε! Ὅτι καί ἄν συμβαίνει γύρῳ μας δέν μπορεῖ νά εἶναι μεγαλύτερο ἤ ἰσχυρότερο ἀπό τόν Τεχθέντα Σωτῆρα Χριστό. Μή φοβεῖσθε! Ἡ χαρά καί ἡ ἐλπίδα σαρκώθηκαν στό πρόσωπο Του καί εἶναι ἀνίκητες. Τό ἔχει ἀποδείξει ἡ ἴδια ἡ ἱστορία. Τά πάντα καί οἱ πάντες ἔρχονται καί παρέρχονται. Ὁ μόνος αἰώνιος καί ἀμετάβλητος εἶναι ὁ Σαρκωθείς Κύριος Ἰησοῦς. Μήν ἐπιτρέψουμε ποτέ σέ κανένα καί σέ τίποτα νά ἀφαιρέσει ἀπό τίς ψυχές μας τήν χαρά τῆς σαρκωμένης παρουσίας Του ἀνάμεσά μας.
Αὐτή τήν μεγάλη χαρά τῆς ἐλεύσεώς Του ἡ ὁποία «ἔσται παντί τῷ λαῷ». Εἶναι χαρά πού σκορπίζεται ἁπλόχερα ἀπό τόν νεογέννητο Χριστό σέ ὅλο τόν κόσμο ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη! Κανείς δέν ἐξαιρεῖται ἀπό αὐτήν ἀρκεῖ νά ἀνοίξει πρόθυμα καί μέ πίστη τήν καρδιά Του καί νά ἀφήσει τόν Κύριο νά γεννηθεῖ μέσα της.
Αὐτή τήν ἀληθινή χαρά τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, πού διαλύει τόν φόβο καί ἀναπτερώνει τήν ἐλπίδα εὔχομαι ἀπό τά βάθη τῆς πατρικῆς μου καρδιᾶς πρός ὅλους ἀνεξαιρέτως ἰδιαιτέρως δέ πρός τούς ἀσθενοῦντες καί δοκιμαζόμενους ἀπό πένθός ἤ ἀνέχεια ἀδελφούς μας, τούς ἀποδήμους, τούς ναυτιλλομένους καί τούς ταξιδεύοντες, τούς ἐγγύς καί τούς μάκράν, τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ναξίους, Παρίους καί Ἀντιπαρίους. Εἴθε ἀδελφοί μου, ὁ Τεχθείς καί Σαρκωθείς Ἰησοῦς νά πλημυρίζει μέ τήν σωτήρια Χάρη καί εὐλογία Του τήν ζωή καί τήν ὕπαρξή μας ὁλόκληρη.
Χρόνια πολλά, εὐλογημένα, εἰρηνικά καί ἁγιασμένα!
Διάπυρος εὐχέτης πρός Κύριον».
