Τα social media, για όσους τα εμπιστεύονται, είναι μια καλή διέξοδος και μια καλή και άκρως οικονομική ευκαιρία ώστε οι υποψήφιοι να δείξουν την εξωστρέφεια τους, την επικοινωνιακή τους ικανότητα αλλά και στοιχεία πιο «ζεστά» του χαρακτήρα τους.
Από την άλλη, τριάντα μέρες προεκλογικού χρόνου, δεν είναι αρκετές για να δημιουργήσεις την απαιτούμενη «οικειότητα» μέσα στο χώρο των social media για αυτό και θα ευνοηθούν όσοι ήδη, από χρόνια, έστω μήνες, ήταν χρήστες και είχαν παρουσία σε αυτά τα μέσα. Από τους περισσότερους υποψήφιους η χρήση των social media γίνεται με λάθος τρόπο, με κυριότερο λόγο την άγνοια των υποψηφίων στη σωστή χρήση κατά την προεκλογική περίοδο.
Ανέθεσαν, οι περισσότεροι σε φίλους, γνωστούς και συγγενείς την ευθύνη της διαχείρισης τους με μια σελίδα τους στο facebook ή λίγες αναφορές στο twitter. Ποστάρουνε συνεχώς πολυσέλιδα δελτία τύπου, τις επισκέψεις και τις εκδηλώσεις τους, με τον ίδιο τρόπο που θα τις διαφήμιζαν και μέσω των έντυπων Μέσων. Γεμίζουνε τους τοίχους του facebook και tweets στο twitter ολημερίς αλλά περνάνε απαρατήρητοι. Κανένας δεν τους είπε ότι τα social media είναι «ζωντανά» media και έτσι θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν; Χρειάζονται ειδικές τεχνικές από ειδικούς της πολιτικής επικοινωνίας. Στην επόμενη προεκλογική περίοδο που μπορεί να μην αργήσει, θα πρέπει να απευθυνθούν σε ειδικούς και όχι σε «κολλητούς». Πρέπει να κρατάνε «ζωντανή» τη σχέση με τον χρήστη του Η/Υ και να του «μιλάνε» προσωπικά. Δεν αρκούν μια σελίδα στο facebook, ένα ατελές site και ολίγον twitter… για κους-κους. Με τον τρόπο που χρησιμοποιούνται τα social media αποφέρουν στους υποψήφιους τα ελάχιστα ή και καθόλου. Απλά, μένουν με την ικανοποίηση ότι τα δοκίμασαν. Φιλοδοξούν να κερδίσουν ψήφους χωρίς να κουραστούν οι ίδιοι, χωρίς να τρέξουν και να ξοδέψουν αλλά όπως είπε και ο R.W. Emerson «χωρίς φιλοδοξία δεν αρχίζει τίποτα αλλά και τίποτα δεν τελειώνει μόνο μ’ αυτήν». Ακόμη δεν θα πρέπει να ξεχνάνε την πασίγνωστη φράση «το μέσον είναι το μήνυμα» του θεωρητικού της επικοινωνίας Μάρσαλ Μακ Λούαν που συνοψίζει την επιστημονική άποψη για την επίδραση των παραδοσιακών μέσων
στην εικόνα ενός πολιτικού. Η κρίση εμπιστοσύνης που μαστίζει το σύνολο του πολιτικού συστήματος χρειάζεται, πέραν των νέων μέσων και την εγκυρότητα και αξιοπιστία των παραδοσιακών μέσων όπως έντυπο τύπο, τηλεόραση και ραδιόφωνο. Και φυσικά την προσωπική επαφή που φέρνει σίγουρα ψήφους. Κάθε χειραψία και μια ψήφος έλεγαν οι παλιοί πολιτικοί! Μόνο με τα social media προεκλογική εκστρατεία, πολλά τα like, ελάχιστοι οι ψήφοι!
Θανάσης Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγος
