Υπάρχει ο ζαχαροπλάστης (πολιτικάντης). Υπάρχει και ο γιατρός (πολιτικός). Η υγεία σου είναι επιβαρυμένη κι έχεις αρκετά προβλήματα (νησί). Έχεις (ψηφοφόρος) να επιλέξεις, ή όλου του κόσμου τις λιχουδιές που απλώνονται μπροστά σου αλλά θα χειροτερέψουν την κατάσταση σου, ή το πικρό φάρμακο που θα αρχίσει να σου λύνει τα ζητήματα.
Και διαλέγεις (το 2019) τα γλυκά και τις τούρτες. Αυτό λέγεται κατά μια έννοια δημοκρατία και εκλογική διαδικασία. Και κατόπιν όταν χειροτερέψεις, κατηγορείς και τον ζαχαροπλάστη και τον γιατρό. Αυτό λέγεται κατά μια έννοια ανευθυνότητα και αδυναμία αυτοκριτικής.
Έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ δύσκολο να παραδεχτούμε τα λάθη μας. Έτσι τα μεταφέρουμε σε «δικαίους και αδίκους». Όταν δεν αποδεχόμαστε την δική μας ευθύνη για τις επιλογές μας, τουλάχιστον πρέπει να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας.
Ξέρετε… με αυτό που έχουμε συνηθίσει να δείχνουμε ως ένοχους τους άλλους. Είναι η ώρα να ξανακοιταχτούμε στον καθρέφτη πιο προσεκτικά. Αυτά επειδή η ώρα πλησιάζει που θα κληθούμε ξανά να κάνουμε την επιλογή μας.
Έτσι λοιπόν τώρα θα έχουμε δύο ζαχαροπλάστες υποψηφίους κι ένα γιατρό. Προσοχή να μην ξαναβγάλουμε «ζαχαροπλάστη».
Το επαναλαμβάνουμε… Η Πάρος χρειάζεται αλλαγή πολιτικής και όχι αλλαγή διαχειριστή… Χρειάζεται «γιατρό», όχι «ζαχαροπλάστη»…
Αθανάσιος Μαρινόπουλος
