Την σημερινή μέρα εμπνεόμαστε από τους μεγάλους γυναικείους εργατικούς αγώνες που σημάδεψαν την ιστορία του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος, βάζοντας κάθε φορά τις ανάγκες των γυναικών των λαϊκών οικογενειών στο επίκεντρο. Ανεβαίνοντας κάθε φορά μέσα από τις διεκδικήσεις τους ένα-ένα το σκαλί της ισοτιμίας τους.
Είναι κοινά αποδεκτό ότι σήμερα βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής για την αναγνώριση της κοινωνικής καταπίεσης της γυναίκας μέσα στο σύστημα που αναπαράγει στερεοτυπικά τις ανάγκες της γυναίκας μη αναγνωρίζοντάς της ούτε καν την ελευθερία της επιλογής των ρόλων που τις κατανέμουν.
Οι αναχρονιστικές αντιλήψεις που θέλουν τη γυναίκα να ανταπεξέρχεται ως υποχρέωση της στις ευθύνες που τις έχουν φορτωθεί λόγω της έλλειψης κοινωνικής πολιτικής στην εκπαίδευση και στη φροντίδα των νηπίων, στη φροντίδα ηλικιωμένων, μας βρίσκουν απέναντι.
Επιδιώκουνε τη πραγματική αποδέσμευση της σύγχρονης εργαζόμενης γυναίκας, αυτοαπασχολούμενης, επιστημονισσας, μητέρας και μη, άνεργης μετανάστριας από κάθε μορφή βίας που τσακίζει τη ζωή της και της στερεί το οξυγόνο!
Είμαστε πεπεισμένοι πως η πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων και της Ε.Ε διατηρούν ζωντανό το «θερμοκήπιο» των κοινωνικών και οικονομικών παραγόντων που γεννούν τους δράστες-τέρατα και τις αφήνουν απροστάτευτες στην πολύμορφη βία, διατηρώντας τες δέσμιες και ανήμπορες να απαλλαχθούν από βίαιες και κακοποιητικές σχέσεις κάθε είδους σε κάθε χώρο εργασιακό ή οικογενειακό.
Η φετινή χρονική συγκυρία μετά τη μεγαλειώδη συμμετοχή του ελληνικού λαού στις συγκεντρώσεις της 26ης Ιανουαρίου και της 28ης Φεβρουαρίου διεκδικώντας καλύτερους όρους ζωής αναδεικνύει και τη γυναίκα μητέρα, κόρη, αδερφή, σύντροφου όπου η αξιοπρέπεια της δεν της επιτρέπει να κρατήσει το πόνο της «βουβό» ώστε να ξεπλύνει την πολιτική της υποβάθμισης και υποχρηματοδότησης που γεννά «Τέμπη». Αντ΄αυτού μετατρέπει το πόνο της σε εκκωφαντική απαίτηση για το δίκιο της και σε αγώνα διεκδίκησης για ένα καλύτερο μέλλον συμπαρασύροντας τον λαό στον αγώνα μαζί της.
Χαιρετίζουμε τις χιλιάδες γυναίκες που καθημερινά μάχονται ανυποχώρητα, όπου ζουν και εργάζονται, για τη γυναικεία ισοτιμία!
