Ένας γονέας που δε χαίρεται όταν τα παιδιά του αυτονομούνται, διεκδικώντας και υλοποιώντας, τότε δεν έχει αντιληφθεί το ρόλο του. Ζηλεύει. Κινδυνολογεί.
Συμπεριφέρεται με αντιπαλότητα, εγωισμό, έπαρση, εκδικητικότητα (και ας λέει ότι δεν είναι εκδικητικός). Ψάχνει να τους βρει ψεγάδια, τα περιμένει «στη γωνία» για να επιβεβαιώνει την «ανωτερότητα» του. Δημιουργεί έριδες μεταξύ τους και δεν ανέχεται αντίλογο. Προσπαθεί να τα εκφοβίζει με κάθε ευκαιρία. «Ο φόβος φυλάει τα έρμα» άλλωστε.
Αυτή είναι η σχέση μεταξύ της περιφερειακής αρχής Νοτίου Αιγαίου και των δημάρχων της ΠΕΔ. Που τόλμησαν να κάνουν την «Πρωτοφανή πολιτική αλητεία», να διεκδικήσουν το τέλος ανθεκτικότητας από το κεντρικό κράτος, αντί να επιτρέψουν να το διεκδικήσει εκείνη και μετά να τους το μοιράσει – αξιώνοντας την… ευγνωμοσύνη τους.
Προφανώς, πριν την πρώτη εισήγηση, που οδήγησε στην αρχική απόφαση του περιφερειακού συμβουλίου για διεκδίκηση 75% του τέλους από την ΠΝΑΙ, δεν είχε προηγηθεί η απαραίτητη συνεννόηση με τους δημάρχους.
Τώρα μένει να φανεί αν μετά την απόφαση για κοινή συνεδρίαση Περιφερειακού συμβουλίου και ΠΕΔ θα πέσουν κι άλλο οι μάσκες!
Και να αποδειχθεί η ενηλικίωση όσων «παίρνοντας τα χρήματα ΜΠΟΡΟΥΝ να κάνουν και τα έργα».
