Απόψεις

Όταν πριν δεκαετίες ήρθα να μείνω μόνιμα στην Πάρο, ένας γνωστός μου με προσκάλεσε να πάω στο δικό του χωριό, που όπως μου είπε είχε μία διαφορετικότητα από το υπόλοιπο νησί. Το χωριό ήταν η Αλυκή.

Είναι γνωστό ότι μέχρι τις εκλογές, όποτε αυτές κι αν γίνουν, το πολιτικό σκηνικό θα παρουσιάζει μεγάλη ρευστότητα, με μόνη «σταθερά» την πρώτη θέση κόμματος που κάθε ημέρα που περνάει δείχνει ότι δύσκολα θα απειληθεί, πλην κάποιου «τυχαίου» γεγονότος που μπορεί να φέρει τα πάνω- κάτω.

Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία του ανθρώπου στον σύγχρονο κόσμο; Ο Επίκουρος είχε πει αναζητώντας την ευδαιμονία ότι τα δύο σημαντικότερα σε αυτή την αναζήτηση είναι δύο.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουμε γίνει στην Πάρο μάρτυρες μίας σειράς πολλαπλών γεγονότων παραβατικότητας.

Στις σύγχρονες δυτικές δημοκρατίες ο πολίτης έχει αυξημένες απαιτήσεις και από το πολιτικό σύστημα στην γενική του έννοια, αλλά και από κάθε πολιτικό μεμονωμένα, την στιγμή μάλιστα που θεωρεί ότι εκείνος τον ορίζει ως αντιπρόσωπο του.

Ο πρώην δήμαρχος Πάρου και νυν άμισθος σύμβουλος επί θεμάτων υγείας του δήμου Πάρου, Κώστας Αργουζής, με τοποθέτησή του στη «Φωνή της Πάρου» γράφει:

Η έκθεση του Ευρωπαϊκού μητρώου ανισοτήτων του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.) κουρελιάζει την πολιτική της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση του καρκίνου, αφού χαρακτηριστικά αναφέρει:  

Τη μία δήλωσαν την αμέριστη συμπαράστασή τους για τα εναέρια διασωστικά μέσα, την άλλη το αναιρούσαν μέσω του επιχειρησιακού κέντρου διασώσεων. Την παράλληλη μέρα δε –μετά την «επιτυχία» των εγκαινίων της βάσης αεροδιακομιδών του ΕΚΑΒ στη Σύρο- ανακοίνωναν βάσεις ετοιμότητας  επιφυλακής μέσω του εθνικού σχεδίου εναέριας διάσωσης και αεροδιακομιδών στη Νάξο!

Άνοιγμα στην κοινωνία από όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου, τώρα που μπήκαμε σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο δύο ετών. Προσοχή όμως να μην «ξεχειλώσουν» από το πολύ άνοιγμα!

Υπάρχουν έντονες ανησυχίες σε αρκετούς μελετητές ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, η επόμενη γενιά να ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη.