Στην εποχή μας υπάρχει μια γενικευμένη απογοήτευση και οργή και το μεγάλο ερώτημα που τίθεται από πολλούς, ή η μεγάλη ανησυχία καλύτερα, είναι πως τελικά αυτή θα «μετατραπεί» σε κάτι δημιουργικό και δεν θα οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα.
Προς το παρόν όλες οι ενδείξεις μας οδηγούν στο… δεύτερο.
Φράσεις όπως «όλοι ίδιοι είναι» ή «για όλα είναι υπεύθυνοι αυτοί» ακούγονται παντού και από όλους σχεδόν και θεωρούνται «θέσφατα», γνώμες που πρέπει να γίνονται σεβαστές σαν να προέρχονται από τον Θεό. Δηλαδή, ισχυρισμοί που δεν χρήζουν περεταίρω διερεύνησης και αποδείξεων.
Δείχνουμε μια τάση να αποδίδουμε τις ευθύνες για όλα τα προβλήματα και γενικότερα τα «κακώς κείμενα» ή τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, στους πολιτικούς αποκλειστικά και ανεξαιρέτως και μάλιστα αποφεύγοντας «επιμελώς και παντελώς» την αυτοκριτική ή την αναφορά στην δική μας προσωπική ευθύνη.
Έτσι «καθαρίζουμε» μια και καλή με την πάρτη μας και φυσικά όταν «φταίνε όλοι» στην ουσία «δεν φταίει κανένας». Οπότε μπορούμε να «πάμε για ύπνο» ήσυχοι, στον «ύπνο του δικαίου» και του «καναπέ».
Ενδιάμεσα «ρίχνουμε» και λίγη ή πολλή δόση συνωμοσιολογίας, ένα «ψέκασμα» και κλείνουμε την κουβέντα με την «μοιρολατρική σιγουριά» ότι τίποτα δεν αλλάζει.
Σίγουρα τίποτα δεν αλλάζει, αν εσύ «ο καναπές» πιστεύεις ότι δεν έχεις την δύναμη να αλλάξεις τα πράγματα.
Φυσικά μαζί με πολλούς «άλλους»… Και το χειρότερο όλων είναι να «εκστομίζεται» ανερυθρίαστα η ηλιθιότητα ότι «χρειάζεται ένας… να βάλει τάξη» να «καθαρίσει».
Συνήθως αυτοί που «καθαρίζουν», πρώτα καθαρίζουν ελευθερίες, αντιρρήσεις και ανθρώπους. Το ’χουμε ξαναδεί στην ιστορία.
Η Δημοκρατία απαιτεί «δουλειά» και κόπο, διάβασμα κι αμφιβολία, υπευθυνότητα και σωφροσύνη από τον κάθε πολίτη και φυσικά όχι εύκολα συμπεράσματα.
Και να ψάξεις να βρεις, να ξεχωρίσεις εκείνους που προσπαθούν, που δεν είναι «ίδιοι». Κι αυτό θέλει… κόπο! Κι αν σου πουν ότι η Δημοκρατία δε λειτουργεί, τότε να ξέρεις ότι η Δημοκρατία λειτουργεί μόνο με την συμμετοχή σου.
Όταν απέχεις, όταν «καναπεδιάζεσαι» δεν λειτουργεί… Όχι εξαιτίας των «όλων ίδιων», αλλά «εσού του ιδίου».
Αθανάσιος Μαρινόπουλος
