Τις τελευταίες ημέρες, μετά την εκ νέου κατάθεση του Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΕΠΣ) για την επένδυση της ΕΚΤΕΡ στις Κολυμπήθρες, γίνεται σαφές ότι η τοπική κοινωνία δεν πρόκειται να αποδεχθεί σιωπηλά μια πολιτική που θυσιάζει το περιβάλλον και τις λαϊκές ανάγκες στον βωμό της κερδοφορίας.
Η επένδυση της ΕΚΤΕΡ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ευνόησαν συστηματικά τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Από το 2013 και μετά, με το Ν.4179/2013, δημιουργήθηκε ένα πλαίσιο που συγκεντρώνει και ομαδοποιεί χωρικά εργαλεία όπως τα ΕΣΧΑΣΕ, ΠΟΤΑ και ΕΣΧΑΔΑ, ανοίγοντας τον δρόμο για μεγάλες επενδύσεις ακόμα και σε περιοχές Natura 2000, ενώ οι κρίσιμοι περιβαλλοντικοί έλεγχοι υποβαθμίστηκαν.
Η συνέχεια αυτής της πολιτικής ήρθε με το Ν.4447/2016 επί ΣΥΡΙΖΑ, που θεσμοθέτησε τα Ειδικά Χωρικά Σχέδια (ΕΧΣ), επιτρέποντας μεγάλα έργα σε περιοχές με αυστηρούς περιορισμούς, παρακάμπτοντας ΓΠΣ και περιορίζοντας τη δυνατότητα παρέμβασης της τοπικής κοινωνίας. Το 2016, η ΕΚΤΕΡ κατέθεσε πρόταση για τουριστικό συγκρότημα στις Κολυμπήθρες, ενταγμένο στο ΕΧΣ, με τον τότε επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης και Δημοτικό Σύμβουλο Κώστα Ροκονίδα να καταγγέλλει τη μεθόδευση εις βάρος του λαού.
Η κυβέρνηση της ΝΔ (2019–σήμερα) συνέχισε την πολιτική αυτή με το Ν.4759/2020, μετατρέποντας τα ΕΧΣ σε Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΕΠΣ), διευκολύνοντας ακόμα περισσότερο τους επενδυτές και παρακάμπτοντας περιβαλλοντικούς ελέγχους. Οι υπουργικές αποφάσεις 2021–2023, και η ΥΑ 60075/2025 (ΦΕΚ Β’ 4402/13.08.2025), που βασίζεται στο Ν.4014/2011, ενισχύουν τη νομοθετική ευχέρεια των εταιρειών όπως η ΕΚΤΕΡ, επιτρέποντας κατασκευές και παρεμβάσεις ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές, με το πρόσχημα του περιβαλλοντικού αντισταθμιστικού ισοζυγίου.
Η «πράσινη ανάπτυξη» εμφανίζεται ως πρόσχημα, ενώ στην πραγματικότητα νομιμοποιεί την παραχώρηση φυσικού κάλλους και πόρων σε ιδιωτικά συμφέροντα. Οι λαϊκές ανάγκες και η προστασία του περιβάλλοντος θυσιάζονται συστηματικά, καθώς όλες οι κυβερνήσεις προτάσσουν τις επενδυτικές απαιτήσεις ως «αναγκαίες για την ανάπτυξη». Το παράδειγμα της ΕΚΤΕΡ αποκαλύπτει ότι πίσω από τις υποσχέσεις για «αειφορία» κρύβεται στρατηγική υπέρ των λίγων και εις βάρος των πολλών.
Ο λαός της Πάρου πρέπει να απαιτήσει την ανατροπή ολόκληρου του νομοθετικού πλαισίου που διασφαλίζει στους μεγαλοκατασκευαστές την καταλήστευση του φυσικού και παραγόμενου πλούτου. Πρέπει να γυρίσει την πλάτη του σε πολιτικές δυνάμεις που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, προβάλλοντας το κάλπικο αίτημά τους για «νομιμότητα», ενώ γνωρίζουν ότι οι νόμοι τους δεν προστατεύουν ούτε το περιβάλλον ούτε τον λαό.
ΠΑΡΟΣ
17/8/2025
