Όταν μια δημοτική αρχή αρχίζει να παρουσιάζει τα αυτονόητα ως “έργο”, τότε το πρόβλημα δεν είναι μόνο στην έλλειψη ουσιαστικής παραγωγής πολιτικής, αλλά κυρίως στην υποτίμηση της νοημοσύνης των πολιτών.
Ακόμη χειρότερα, όταν επιλέγει να οικειοποιηθεί το έργο των προηγουμένων, χωρίς ίχνος πολιτικής συνέπειας ή διαφάνειας.
Έτσι επιβεβαιώνεται απλώς η αδυναμία της να παράξει κάτι δικό της.
Ένα είδος “ανακυκλούμενης αυτοδιοίκησης”, χωρίς όραμα και χωρίς σχέδιο.
Η Πάρος αξίζει περισσότερα από μια δημοτική διαχείριση που λειτουργεί απλώς για να κρατά τα προσχήματα και να αναπαράγει τη στασιμότητα.
Αν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις, τουλάχιστον μην αντιγράφεις την επικοινωνιακή τακτική της προηγούμενης δημοτικής αρχής.
Εμείς τονίζαμε προεκλογικά, ότι έχουμε τρεις παρατάξεις … δύο πολιτικές.
Επιβεβαιωνόμαστε μέρα με την μέρα…
Πάρος 5-8-2025
