Το ασύμφορο κόστος του έργου αφαλάτωσης στην Πάρο, μέρος του οποίου θα πληρώσουν πανάκριβα οι δημότες του νησιού, κατήγγειλε η βουλευτής του Κ.Κ.Ε., Μαρία Κομνηνάκα, στη διάρκεια της συζήτησης επίκαιρης ερώτησης για το θέμα.
Σημείωσε ότι, η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης, στόχο έχει την ενίσχυση των μονοπωλιακών ομίλων και του τουριστικού κεφαλαίου και όχι τις ανάγκες του λαού για φθηνό, ποιοτικό και ασφαλές πόσιμο νερό. Κατήγγειλε την ανυπαρξία ολοκληρωμένου σχεδίου διαχείρισης υδάτων, όχι μόνο στην Πάρο, αλλά και στα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, με αποτέλεσμα να αξιοποιείται ελάχιστα το βρόχινο νερό, ενώ σε άλλη περίπτωση, με την κατασκευή των απαραίτητων έργων (δεξαμενές, φράγματα κλπ.) θα μπορούσε να καλύψει τις λαϊκές ανάγκες, χωρίς να πληρώνουν πανάκριβα οι οικογένειες και οι κάτοικοι του νησιού.
Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι «στο νησί με βάση επίσημα στοιχεία, πέφτουν 50 εκατ. κυβικά νερό από τη βροχή και η μέση κατανάλωση φθάνει τα 2.800.000. Αν υπήρχε ολοκληρωμένη διαχείριση, θα μπορούσε να αξιοποιείται έως και το 30% της βροχής, ενώ τώρα μόλις που φθάνει το 2-4% του βρόχινου νερού». Δεν κάνετε αυτή την επιλογή γιατί στο πλαίσιο της ΕΕ και του Ταμείου Ανάκαμψης υπάρχουν οι κόφτες, η πολιτική του κόστους – οφέλους, εκτιμάτε ως μη επιλέξιμα τα έργα που δεν επιφέρουν κέρδος κι επιλέγετε έργα που είναι χρυσωρυχείο για τους επιχειρηματίες, για τις πράσινες μπίζνες και τα φωτοβολταϊκά».
Στην υπεράσπιση της πολιτικής που δεν ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες αλλά τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, επιδόθηκε στην απάντησή του ο Βασίλης Σπανάκης, υφυπουργός Εσωτερικών, αναφέροντας πως τα έργα θα γίνουν με τους συγκεκριμένους τρόπους που έχουν επιλεγεί (Ταμείο Ανάκαμψης, άλλα ευρωπαϊκά προγράμματα, πρόγραμμα «Αντ. Τρίτσης» κλπ.), ενώ παραδέχθηκε ότι το μισό κόστος θα επωμιστεί η ΔΕΥΑΠ με ιδίους πόρους, δηλαδή με χρήματα των δημοτών.
Για να δικαιολογήσει την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που σημαίνει αυξημένες τιμές στα τιμολόγια του νερού, ανέφερε ως μέτρο τα όρια στις αυξήσεις (!), αλλά και τις διαφορετικές τιμές στις χαμηλές καταναλώσεις, που βέβαια δεν αποτελούν μέτρα ανακούφισης για την πλειοψηφία των λαϊκών οικογενειών.
Η κ. Κομνηνάκα σημείωσε ότι αυτά είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής που αντιμετωπίζει το νερό ως εμπόρευμα και πηγή κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους και δεν μπορεί να εξασφαλίσει το δικαίωμα του λαού σε φτηνό ποιοτικό νερό, με σεβασμό στο περιβάλλον. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση οδηγεί την υλοποίηση του έργου της αφαλάτωσης, λύση η οποία ωφελεί τους επιχειρηματικούς ομίλους των κλάδων και δεν ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες, αλλά τις ανάγκες του τουριστικού κεφαλαίου. Έτσι η κατασκευή του, αν τελικά υλοποιηθεί, θα γίνει αναγκαστικά «με ίδιους πόρους» και ο λαός θα βάλει για άλλη μια φορά το χέρι βαθιά στην τσέπη από φουσκωμένους λογαριασμούς νερού.
