Παρότι έμεινε λιγότερο από ένας μήνας από τα Χριστούγεννα, τα σχολεία της Αντιπάρου κι όχι μόνο εξακολουθούν να έχουν κενά, που είναι αγκάθι για γονείς και εκπαιδευτικούς αλλά κυρίως για τα ίδια τα παιδιά, ιδίως για όσα αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι μετά τον ντόρο που ξέσπασε από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, κλήθηκαν αρμόδιοι στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και την Περιφέρεια Ν. Αιγαίου προκειμένου να εξηγήσουν πώς έχει η κατάσταση.
Όμως, σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν γονείς και άνθρωποι της σχολικής κοινότητας της Αντιπάρου, δεν υπήρξε ουσιαστική ανταπόκριση στις ανησυχίες τους κι αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο για κινητοποιήσεις.
Η εκπαιδευτική κοινότητα της Αντιπάρου
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Νηπιαγωγείου και Δημοτικού Σχολείου Αντιπάρου, Παναγιώτης Καραντάκης, μίλησε στην εφημερίδα «Η Φωνή της Πάρου» κι αναφέρθηκε στα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν γονείς αλλά και στο ουσιαστικό ζήτημα της εκπαίδευσης των παιδιών.
Όπως μας εξήγησε στο δημοτικό σχολείο Αντιπάρου παρακολουθούν μαθήματα 105 παιδιά ενώ υπάρχει και το Νηπιαγωγείο – Προσχολική Αγωγή, όπου φοιτούν περίπου 30 παιδάκια.
Ο κ. Καραντάκης, μας εξήγησε πως το θέμα των εκπαιδευτικών κενών ειδικά στην παράλληλη στήριξη, είναι το κερασάκι στην τούρτα, διότι οι γονείς που έχουν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ήδη ταλαιπωρούνται, ακόμη και για μία απλή εξέταση. Τα παιδιά τους πρέπει να μετακινηθούν σε άλλο νησί, για να πάρουν την πιστοποίηση, η οποία είναι απαραίτητη.
Κενά κι αδυναμία στη στέγη στα τουριστικά νησιά
Το πρόβλημα με τα κενά των εκπαιδευτικών είναι χρόνιο και δεν αφορά φυσικά μόνο στην Αντίπαρο. Κινητοποιήσεις έγιναν ακόμη και στην Αττική προ μερικών ημερών από γονείς κι εκπαιδευτικούς που διαμαρτυρήθηκαν στον δήμο Περιστερίου. Οι κάτοικοι της Αντιπάρου αναρωτιούνται, αν τελικά τα παιδιά, που πηγαίνουν στο δημόσιο σχολείο, είναι ενός κατώτερου Θεού.
Παρά τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις κυβερνητικοί παράγοντες δεν έχουν καταφέρει να επιλύσουν και το θέμα της κατοικίας των εκπαιδευτικών που παραμένει οξύτατο, κι αποτελεί αναχαιτιστικό παράγοντα για τον ερχομό δασκάλων και καθηγητών σε τουριστικά νησιά.
Οι κάτοικοι της Αντιπάρου κάνουν έναν αγώνα δρόμου ώστε οι εκπαιδευτικοί να μπορούν να νοικιάσουν σε προσιτές τιμές αλλά εξαιτίας της έλλειψης ζωής τον χειμώνα, πολλοί νέοι δάσκαλοι επιλέγουν να μείνουν στην Πάρο.
Ο σύλλογος γονέων έχει καταφέρει κάποιοι κάτοικοι να στηρίξουν στο θέμα των σχολείων, ώστε το ενοίκιο να είναι προσιτό ή τέλος πάντων να υπάρχει φιλοξενία εκπαιδευτικών τις μέρες, που υπάρχει απαγορευτικό απόπλου, εφόσον κατοικούν στην Πάρο.
Όσον αφορά στη σχολική καθημερινότητα, οι αντιδράσεις των μαθητών αυξάνονται. «Τα παιδιά θέλουν μουσική, θεατρική αγωγή, γυμναστική και μια πιο ουσιαστική παιδεία, όχι απλώς “εκπαίδευση”. Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι η παράλληλη στήριξη. Σήμερα, παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες αναγκάζονται να ζητούν επαναλαμβανόμενες εξηγήσεις από δασκάλους που δεν είναι αρμόδιοι για παράλληλη στήριξη, με αποτέλεσμα να μένουν πίσω», μας αναφέρει ο κ. Καραντάκης.
Μαθησιακές δυσκολίες και εκτίναξη του οικογενειακού προϋπολογισμού
«Οι γονείς αναγνωρίζουν πως αυξάνεται η αποδοχή των μαθησιακών δυσκολιών και υπάρχει συνεργασία με ΚΕΔΑΣΥ, όμως το κόστος είναι δυσβάστακτο: περίπου 600 ευρώ τον μήνα για ένα παιδί, συν ταξίδια και διαμονή αναλόγως στη Σύρο ή στη Νάξο, όπου πρέπει να μεταβούν για αξιολόγηση. Όταν ένας γονιός διαπιστώσει μέσα στη χρονιά ότι το παιδί χρειάζεται βοήθεια, πρέπει να αναζητήσει εκτός νησιού δασκάλα, αφού δεν υπάρχουν διαθέσιμες λύσεις στην Αντίπαρο», μας ανέφερε.
Υπάρχουν 9 παιδιά, όπως λέει, που θα έπρεπε να παρακολουθούν τμήμα ένταξης και 3 που χρειάζονται αποκλειστική παράλληλη στήριξη. Ωστόσο, η μία δασκάλα Ειδικής Αγωγής «μοιράζεται» ανάμεσα σε όλα, χωρίς να μπορεί να λειτουργήσει ούτε σωστό τμήμα ένταξης ούτε σωστή παράλληλη στήριξη.
Οι γονείς που έχουν θέματα με παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες πέρα από την ταλαιπωρία στις μετακινήσεις αλλά και τον πακτωλό χρημάτων, για να διασφαλιστεί η περίφημη παράλληλη στήριξη είναι και στην αναμονή για να εξεταστούν τα παιδιά. Ένα παιδί με σοβαρό πρόβλημα υγείας ή ακόμη και με μικρές μαθησιακές δυσκολίες θα πρέπει να μετακινηθεί αναλόγως είτε στη Σύρο είτε στην Νάξο, επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Εφόσον δεν υπάρχει η παράλληλη στήριξη στο σχολείο, όσοι έχουν τη δυνατότητα, προκειμένου να ανταποκριθούν τα παιδιά τους, αναγκάζονται να πληρώσουν εκπαιδευτικό στο σπίτι. Τα υπόλοιπα παιδιά όμως με μαθησιακές δυσκολίες, εφόσον οι γονείς τους, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, μένουν ακόμη πιο πίσω.
«Το υπουργείο Παιδείας και οι Περιφέρειες έχουν στην κατοχή τους τα ποσοστιαία δεδομένα των μαθησιακών δυσκολιών και θα μπορούσαν να γνωρίζουν ακριβώς πόσα παιδιά χρειάζονται υποστήριξη και πόσους εκπαιδευτικούς πρέπει να διαθέσουν. Ωστόσο, το δημόσιο ξετυλίγεται μπροστά μας σαν «κουβάρι χωρίς άκρη» και τα παιδιά πληρώνουν το κόστος.
Τα κενά δηλώνονται από τον Αύγουστο, αλλά η Περιφέρεια δεν τα δηλώνει σωστά. Από το καλοκαίρι θα έπρεπε να γνωρίζουν τα κενά σε θέσεις εκπαιδευτικών, ανάλογα με τις δηλώσεις, τουλάχιστον για την παράλληλη στήριξη. Παρά τις φάσεις προσλήψεων και την ειδική πρόσκληση που βγήκε ξανά την περασμένη εβδομάδα έχει εμφανιστεί μόνο μία θέση παράλληλης στήριξης από τις τρεις που χρειάζονται», τόνισε ο κ. Καραντάκης.
Οι κάτοικοι της Αντιπάρου υπογραμμίζουν ότι τουλάχιστον η Πάρος ως πολύ μεγαλύτερο νησί, που αυξήθηκε ο πληθυσμός του τα τελευταία χρόνια, θα έπρεπε τουλάχιστον να διαθέτει Κέντρο Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (ΚΕΔΑΣΥ). Καθώς δεν υπάρχει δομή ΚΕΔΑΣΥ στην Πάρο, παρότι έχει ζητηθεί, και η ενδοκυκλαδική συγκοινωνία έχει ούτως ή άλλως προβλήματα, το κόστος διογκώνεται. Άνθρωποι που ασχολούνται με παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες μας εξήγησαν πως η καλύτερη λύση θα ήταν κλιμάκιο του ΚΕΔΑΣΥ να επισκέπτεται τα νησιά, αντί να περιμένουν μήνες ή και πάνω από χρόνο, γονείς για να εξεταστούν τα παιδιά τους.
