Ο τηλεφωνικός αριθμός 112 χρησιμοποιείται πανευρωπαϊκά όταν ο πολίτης αντιμετωπίζει ένα έκτακτο ζήτημα και βρίσκεται σε κίνδυνο η ζωή του.
Ο συγκεκριμένος αριθμός λειτουργεί από το 1998 υποχρεωτικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ουσιαστικά είναι ένας αριθμός που δημιουργήθηκε για τον πολίτη ο οποίος βρίσκεται σε δυσχερή θέση (π.χ. είναι εγκλωβισμένος σε κάποιο βουνό) και λειτουργεί χωρίς χρέωση τόσο από κινητά όσο και από σταθερά τηλέφωνα.
Στην Ελλάδα των μεγάλων υποδομών… και της ασφάλειας που προσφέρει στους πολίτες της η χώρα μας, το 112 έλαβε ένα άλλο τρόπο για να χρησιμοποιείται από το ελληνικό κράτος. Έγινε φάρμακο για πάσα νόσο… Δηλαδή, στέλνει η πολιτεία ένα μήνυμα και ξεμπέρδεψε! «Τι να καλείς εσύ;» σου λέει. Θα σου στέλνω εγώ μήνυμα και θα ξεμπερδεύω, και θα σου λέω ύστερα ότι «εγώ σε προειδοποίησα!». Για ακόμα μία φορά η εφευρετικότητα των πολιτικών θριάμβευσε! Ο αριθμός που ξεκίνησε να είναι η άμεση επικοινωνία του πολίτη -για επείγουσες κλήσεις- όταν βρίσκεται σε κίνδυνο, έγινε ο αριθμός για την απαλλαγή των κρατικών ευθυνών…
Έτσι, η επίσημη πολιτεία ξεμπερδεύει και με τις πλημμύρες στην Πάρο, αφού μας είχε προειδοποιήσει! Μάλιστα! Σε προειδοποίησα φίλε νησιώτη, δε σε προειδοποίησα; Το ότι όμως το κράτος δεν ανταποκρίνεται εδώ και δεκαετίες σε ζητήματα υποδομών προφανώς είναι ένα άλλο θέμα. Το ότι ποτάμια έχουν μεταβληθεί σε δρόμους κι αυτό προφανώς είναι ένα άλλο θέμα. Το ότι στην Πάρο κύριοι δρόμοι του νησιού μας είναι χαραγμένοι πάνω σε ποτάμια κι αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Το έχει δοθεί άδεια σε σχολείο που η κύρια θύρα του είναι σε ποτάμι (που έχει γίνει δρόμος) κι αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
Ακόμα, το ότι το επαρχείο, που έχει υπό την ευθύνη του όλο το επαρχιακό δίκτυο της Πάρου, αλλά δεν έχει στη διάθεσή του κανένα μηχάνημα για να υποστηρίξει το έργο του κι αυτό είναι ένα άλλο θέμα! Πόσα παρόμοια ζητήματα να απαριθμήσω για να καταλάβουμε όλοι ότι το 112 που λειτουργεί στη χώρα μας, είναι η μεγαλύτερη «εφεύρεση» για να μετατεθούν οι ευθύνες. Να τα ρίξουμε λοιπόν όλα πάνω στις δημοτικές επιχειρήσεις ή στις ανύπαρκτες «υποστηριχτικές» δυνάμεις της Περιφέρειας και να βγάλουμε απέξω τις ευθύνες της πολιτείας. Αυτή είναι η ουσία κατά το «σοβαρό» ελληνικό κράτος, που ξεμπερδεύει για τα πάντα επειδή έστειλε μήνυμα με το 112. Απορώ πώς δεν είπαν το ίδιο για το έγκλημα στα Τέμπη…
Αν παρατηρήσατε τις ίδιες και τις ίδιες λέξεις (συνθήματα), χρησιμοποιεί το ελληνικό κράτος για κάθε καταστροφή η οποία ουσιαστικά είναι δική του ευθύνη. Άλλοτε μιλούν για «πρωτοφανή» καιρικά φαινόμενα, άλλοτε για τις ευθύνες κάποιου σταθμάρχη, άλλοτε για τις υψηλές θερμοκρασίες που ευνόησαν την πυρκαγιά, άλλοτε για την κλιματική αλλαγή, κλπ. Πάντα κάτι φταίει, αλλά ποτέ δεν ευθύνεται το γραφειοκρατικό μας δημοσιοϋπαλληλικό κράτος για τον τρόπο που λειτουργεί με τις υποδομές του.
Δ.Μ.Μ.
