Σε μια νέα φάση, ιδιαίτερα επικίνδυνη και με απρόβλεπτη κλιμάκωση, μαίνεται ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή, μετά την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ με τους βομβαρδισμούς του Ιράν, στο πλευρό του Ισραήλ.
Προφανώς, την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, θα έχουν μεσολαβήσει εξελίξεις — ας ελπίσουμε όχι μοιραίες για όλη την ανθρωπότητα. Είτε έχουν ενταθεί οι πολεμικές επιχειρήσεις, με τη σφαγή αμάχων, είτε έχει επιτευχθεί μια «κάλπικη» εκεχειρία στο όνομα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.
Οι λαοί τόσο της Μέσης Ανατολής όσο και της Ευρώπης και της Αμερικής γνωρίζουν πολύ καλά πως, για άλλη μια φορά, θα πληρώσουν το μάρμαρο δυστυχώς με το αίμα τους αλλά και με την ανυπόφορη και αβάσταχτη καθημερινότητα που επιφυλάσσουν οι πολιτικές των πολεμικών προετοιμασιών που τέλος δεν έχουν.
Οι λαοί επειδή ακριβώς ξέρουν, επειδή έχουν μνήμη, δεν σιωπούν!
Γι’ αυτό, κάθε μέρα, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, διαδηλώνουν ενάντια σε αυτό το νέο αιματοκύλισμα, στο οποίο με θράσος οι κυβερνήσεις τούς οδηγούν με πρόσχημα, τι άλλο( ; ) τη δήθεν ειρήνη, τη δήθεν προστασία μας και την ασφάλεια από την πυρηνική απειλή…
Μήπως τα ίδια δεν είχαν χρησιμοποιηθεί και στη γειτονική Γιουγκοσλαβία, αλλά και στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στην Παλαιστίνη;
Σήμερα στο στόχαστρο βρίσκεται και το Ιράν, που αποτελεί γεωστρατηγικό φιλέτο, ενεργειακό κόμβο, αφού κρύβει τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου και έχει και τον έλεγχο στο Στενό του Ορμούζ… Τι άλλο χρειάζεται για να μπει στο στόχαστρο των ΗΠΑ, του Ισραήλ και των συμμάχων τους;
Άρα: επιβολή και έλεγχος με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο· ποιος θα προλάβει να έχει το πάνω χέρι στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό… Κι ας σβήνονται από τον χάρτη ολόκληρες περιοχές, κι ας αφανίζονται χιλιάδες άνθρωποι, κι ας ξεριζώνονται επίσης χιλιάδες άνθρωποι παίρνοντας τον δρόμο της προσφυγιάς.
Για την επιβολή και τον έλεγχο, όμως, χρειάζονται συμμαχίες, συμπλεύσεις, χρειάζονται «πρόθυμοι» να προσφέρουν γη και ύδωρ στους κυριολεκτικά μακελάρηδες, για να είναι με τους «δυνατούς», «για την ασφάλειά μας, για το καλό μας»!
Και έτσι, γινόμαστε σήμερα κι εμείς, στην Ελλάδα, μέρος του προβλήματος έως και πιθανός στόχος, αφού η χώρα έχει γίνει ένα απέραντο ορμητήριο, με τις βάσεις αλλά και τις αποστολές πολεμικών πλοίων.
Ο λαός ανησυχεί γιατί ξέρει τι τον περιμένει, δεν συνηθίζει στις εικόνες φρίκης που μπαίνουν μέσα στο σπίτι του, ανησυχεί για τα παιδιά του, για το αύριο…
Γι’ αυτό, απ’ άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα, κάθε μέρα, χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας διαδηλώνουν, εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στους λαούς της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Ιράν, του Λιβάνου, βροντοφωνάζοντας:
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ – ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ – ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΟΠΟΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ
- Σε αυτό το αντιπολεμικό πλαίσιο, εκατοντάδες Παριανοί ανταποκρίθηκαν πριν λίγες ημέρες στο κάλεσμα διαμαρτυρίας του πολιτιστικού συλλόγου ΑΡΧΙΛΟΧΟΣ για την Παλαιστίνη, που στηρίχθηκε πλατιά από σωματεία, φορείς και συλλόγους του νησιού
- Στο ίδιο πλαίσιο, την ημέρα που οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν βομβαρδισμούς κατά του Ιράν, με πρωτοβουλία της Κομματικής Οργάνωσης του ΚΚΕ στην Πάρο, συσπειρώθηκαν προοδευτικοί Παριανοί και πραγματοποίησαν μαχητική περιοδεία στην Αγορά της Παροικίας και στο παραλιακό μέτωπο, βροντοφωνάζοντας συνθήματα ενάντια στον πόλεμο και στην εμπλοκή της χώρας μας.Κάποιοι ενοχλήθηκαν, προσπάθησαν να το υποτιμήσουν με ειρωνικά σχόλια και εκφράσεις άλλων εποχών…
Τι να κάνουμε; - Ευτυχώς, δεν προσκυνάνε όλοι.
- Ευτυχώς, δεν υποτάσσονται όλοι.
- Ευτυχώς, κάποιοι επιμένουν να στέκονται όρθιοι, με το κεφάλι ψηλά.
- ΠΗΓΗ: Εντυπη έκδοση “ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ” 27/6/2025
