Τα ψέματα και η κοροϊδία πρέπει κάποια στιγμή να τελειώσουν. Δεν είναι δυνατόν να «παίζουμε» με την ζωή και τις περιουσίες των ανθρώπων.
Κράτος και περιφέρεια να κάνουν επιτέλους αυτό που δεν έκαναν μέχρι σήμερα και ο δήμος να διεκδικήσει με σθένος τα απαραίτητα έργα. Να ασχοληθούν με όλα εκείνα που είναι σημαντικά και να αφήσουν στην άκρη τα παραμύθια περί «δημοσιονομικού χώρου» που εμφανίζεται πάντα ως αιτιολογία όταν πρόκειται για κοινωνικές υποδομές.
Πριν από είκοσι δύο χρόνια αντιμετωπίσαμε παρόμοια κατάσταση. Ένα από τα σημεία που έγινε μεγάλη ζημιά τότε και έπεσε η γέφυρα, για να ανεγερθεί η νέα, ήταν το επίκεντρο των προσφάτων καταστροφών. Πρέπει να δρομολογηθεί ένα μεγάλο έργο για να μην έχουμε τα ίδια και χειρότερα σε λίγα χρόνια.
Ο δήμαρχος που ήταν εννέα χρόνια έπαρχος, ο πρώην δήμαρχος για εννέα χρόνια και αρμόδιος αντιδήμαρχος άλλα τέσσερα, ο μόνιμος περιφερειάρχης και οι διαδοχικές κυβερνήσεις, πότε ασχολήθηκαν οργανωμένα και σοβαρά με τα απαιτούμενα έργα πολιτικής προστασίας ;
Εμείς τα λέγαμε και φωνάζαμε πολλά χρόνια. Αλλά «φωνή βοώντος εν τη ερήμω».
Δείτε έγραφε ο Κώστας Ροκονίδας το 2019:
«Να παρθούν άμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας.
Το νησί μας στη πρόσφατη ιστορία του έχει ζήσει τις συνέπειες των έντονων καιρικών φαινομένων, που σε συνδυασμό με την ανθρώπινη αυθαιρεσία προκάλεσαν τεράστιες καταστροφές. Για μια ακόμα φορά η Πάρος είναι απροετοίμαστη μπροστά στο χειμώνα.
Οι «δρόμοι του νερού», οι χείμαρροι, τα ρέματα, τα ρείθρα του οδικού δικτύου επαρχιακού και δημοτικού είναι γεμάτα από φερτά υλικά και έντονη βλάστηση λόγω των περσινών βροχοπτώσεων.
Υπόγειοι και υπέργειοι αγωγοί όμβριων υδάτων είναι ακόμα ακαθάριστοι. Περιφέρεια και Δήμος επικαλούνται διοικητικές αδυναμίες και δυσλειτουργίες για να κάνουν τα αυτονόητα. Ενώ βρίσκουν τον τρόπο να χρηματοδοτούν «άλλα και άλλα», ολιγωρούν μπροστά στους κινδύνους των πλημμυρικών φαινομένων, που θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και περιουσίες.
Πριν να είναι αργά και να επικαλούνται σαν αιτία του κακού τις «βιβλικές καταστροφές», να βρουν τον τρόπο, εδώ και τώρα, να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Παράλληλα, από τα αρμόδια όργανα, να υπάρξει ολοκληρωμένος σχεδιασμός και τα απαραίτητα μέτρα και μέσα αντιπλημμυρικής προστασίας.
Οι παριανές και οι παριανοί ατομικά και οργανωμένα πρέπει να πιέσουν προς αυτή την κατεύθυνση».
Έχει γίνει κοινή πεποίθηση ότι για να γίνει κάτι σε αυτή εδώ τη χώρα, ο μόνος δρόμος είναι η διεκδίκηση. Συνεχής, έντονη και… κυρίως μαζική!
Αλλιώς αν συνεχιστούν οι «μοναχικές φωνές» θα επιβεβαιώνεται η «φωνή βοώντος εν τη ερήμω».
Αθανάσιος Μαρινόπουλος
