ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ένας γονέας που δε χαίρεται όταν τα παιδιά του αυτονομούνται, διεκδικώντας και υλοποιώντας, τότε δεν έχει αντιληφθεί το ρόλο του. Ζηλεύει. Κινδυνολογεί.

Η Δευτέρα βρήκε για άλλη μία φορά την Πάρο το νησί μας απροετοίμαστο στην προαναγγελλόμενη εδώ και μέρες κακοκαιρία, μπροστά σε ένα ομολογουμένως ακραίο καιρικό φαινόμενο. 

«H κακοκαιρία αυτή ανέδειξε, για ακόμη μία φορά, τα διαχρονικά κενά στον τομέα της πρόληψης και της επιχειρησιακής ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού. Παρά τη θεσμοθέτηση ενός πλαισίου “κρατικής αρωγής”, η εφαρμογή του εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από καθυστερήσεις, διοικητική δυσκαμψία και αδυναμία ανταπόκρισης στις πραγματικές ανάγκες των πληγέντων πολιτών και επιχειρήσεων».

Η πρόσφατη ιστορία της χώρας μας δεν ξεκινά από τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΔΥΣΤΥΧΩΣ τη θεωρούσαν (και τη θεωρούν !) «τσιφλίκι» τους, ώστε να έχουν το «δικαίωμα» να διασπαθίζουν το δημόσιο χρήμα, να αδειάζουν τα ταμεία, με αποτέλεσμα η Ελλάδα, καταχρεωμένη να πρέπει να ενταχθεί σε μνημονιακό καθεστώς και σε δημοσιονομικό έλεγχο από τους «θεσμούς». 

Περισσότερα από 130 συνδικάτα και φορείς από τα νησιά του Αιγαίου συντονίζουν τη δράση τους και οργανώνουν κινητοποιήσεις στην Αθήνα την ερχόμενη Δευτέρα 31/3 και Τρίτη1/4, διεκδικώντας μόνιμη επίλυση των προβλημάτων στο δημόσιο σύστημα Υγείας και στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες.

Δεν προκαλεί πλέον έκπληξη γιατί πρόκειται για μόνιμη πρακτική την οποία γνωρίζουν καλά οι δημότες.

Πρώτα θύματα οι ίδιοι οι επαγγελματίες που αφού κυριολεκτικά "ζαλίστηκαν" από τα "Μπρος πίσω" σε ότι αφορά τη λειτουργία του παραλιακού της Παροικίας, βρέθηκαν ξαφνικά υπόλογοι με βαριά πρόστιμα σε ό,τι αφορά τα τραπεζοκαθίσματα

Στην προσπάθεια της Περιφερειακής Aρχής να κατευνάσει την αγανάκτηση των νησιωτών από τη συνεχιζόμενη καταστροφή του τοπίου των νησιών στο όνομα της τουριστικής ανάπτυξης, η Λαϊκή Συσπείρωση Νοτίου Αιγαίου τοποθετήθηκε με «παρών» εκθέτοντας μια σειρά επιφυλάξεις και προβληματισμούς.

Ο απολογισμός της Περιφερειακής Αρχής αποδεικνύει τη σκληρή δουλειά υπηρεσιακών και αιρετών. Αυτό δεν αμφισβητείται, ούτε και «κάποια καλά που γίνονται», όπως αναφέρθηκε δια στόματος μελών της πλειοψηφίας.