Όταν πριν λίγες εβδομάδες στη Θεσσαλονίκη η αστυνομία -κατ’ εντολή ενός fund- επιχείρησε βίαια να πετάξει έξω από το σπίτι του ένα φτωχό συνταξιούχο και την οικογένειά του, οι βουλευτές, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ κινητοποιήθηκαν άμεσα, αποτρέποντας, μαζί με την υπόλοιπη γειτονιά, το έγκλημα. Τότε, ο συνταξιούχος (Φ. Παπάζογλου) είχε πει:
«Ευτυχώς ήρθαν φίλοι που δεν ήξερα, που δεν είχα, από τη Λαϊκή Συσπείρωση και το ΚΚΕ, βοηθήσανε και αποτρέψανε την έξωση από το σπίτι. Τώρα πια δεν είμαι μόνος (…). Εγώ είμαι ένα άτομο που δεν είχα πολιτική θέση, δεν ανήκα πουθενά και βρήκα φίλους και συντρόφους τώρα πια. Μη φοβάστε τίποτα και κανέναν».
Πριν λίγες μέρες οι εργαζόμενοι στη «Λάρκο» εμφανίστηκαν σε προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ με πανό που διάβαζε: «Οι εργάτες στηρίζουν το κόμμα που τους στήριξε».
Τα παραπάνω είναι δύο μόνο από τα αναρίθμητα παραδείγματα του τι είναι, τι πρεσβεύει και για ποιον παλεύει το ΚΚΕ. Αλλά και γιατί πρέπει να στηριχτεί ώστε να βγει ακόμα πιο δυνατό στις κάλπες της 21ης Μάη.
Ναι, θα πει κάποιος/α, αλλά δεν πρέπει να «φύγει ο Μητσοτάκης»; Δεν πρέπει να καταδικαστεί αυτή η πολιτική που μας έφερε ως εδώ; Βεβαίως! Αλλά το ποιος θα φύγει, πάει χέρι-χέρι με το ποιος θα έρθει. Το ποιος θα αποδοκιμαστεί με το ποιος θα επιδοκιμαστεί.
Δεν μπορεί να αποτελούν φορείς της λύσης εκείνοι που συνδημιούργησαν το πρόβλημα! Δεν μπορεί να αποτελούν ουσιαστική εναλλακτική εκείνοι που διαχρονικά έχτιζαν ο ένας στα αποκαΐδια του άλλου, που αλληλοψήφιζαν ο ένας τα αντιλαϊκά νομοσχέδια του άλλου, ακολουθώντας ουσιαστικά την ίδια στρατηγική με τις όποιες μικροπαραλλαγές (ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ). Ούτε βεβαίως εκείνοι οι οποίοι αντιμετωπίζουν τα λαϊκά προβλήματα αφ’ υψηλού, έξω από αυτά, σαν να ήταν αντικείμενο ακαδημαϊκής διάλεξης (ΜΕΡΑ25).
Λύση δεν μπορεί να είναι ούτε η αποχή. Το να τους αφήσουμε να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς είναι η καλύτερή τους. Αυτοί θέλουν τον κόσμο να μένει σπίτι του και να «κοιτάει» τη δουλειά του ώστε να συνεχίζουν εκείνοι ανενόχλητοι τη δική τους. Ας μην τους κάνουμε το χατίρι!
Η ουσιαστική -πραγματική- λύση, η ουσιαστική –πραγματική- εναλλακτική στη μαυρίλα που ζούμε, μπορεί να έρθει μόνο μέσα από τη στήριξη και το δυνάμωμα εκείνων που στέκονται διαμετρικά απέναντι στην πολιτική που τη δημιουργεί. Που βρίσκονται ειλικρινά, μαχητικά και αταλάντευτα στο πλευρό της εργαζόμενης πλειοψηφίας: Στις πράξεις, όχι στα λόγια. Κάθε μέρα, όχι προεκλογικά.
Επιλέγοντας το «μικρότερο κακό» είναι σα να συμβιβαζόμαστε εκ προοιμίου με μια λιγότερο ή περισσότερο κακιά λύση για τις ζωές μας. Αλλά αν εμείς οι ίδιοι δεν τολμήσουμε να στοχεύσουμε στο μεγαλύτερο καλό, τότε πως περιμένουμε αυτό να έρθει; Αφού η συνταγή του «μικρότερου κακού» μας έφερε εδώ που μας έφερε, μήπως ήρθε η ώρα να γυρίσουμε το τιμόνι και να το πάμε αλλιώς;
Στις 21 Μάη, λοιπόν, ισχυρό ΚΚΕ. Ας ενισχύσουμε το μεγαλύτερο καλό για έρθουν πραγματικά καλύτερες μέρες.
Αναστάσης Γκίκας,
υποψήφιος βουλευτής Κυκλάδων του ΚΚΕ
