Τον τελευταίο χρόνο το μεγαλύτερο και δυσεπίλυτο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό πρόβλημα είναι εκείνο της ανόδου του πληθωρισμού και κατ’ επέκταση της «ακρίβειας». Οι αιτίες είναι πολλές, συστημικές κυρίως, που εκδηλώθηκαν πιο έντονα με την έναρξη της σύρραξης Ρωσίας – Ουκρανίας. Εκεί ενεπλάκησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (οικονομικό, στρατιωτικό, πολιτικό, κλπ) όλος σχεδόν ο πλανήτης.
Λόγω παγκοσμιοποίησης πλέον, προβλήματα πληθωρισμού και ακρίβειας αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν όλα τα κράτη. Αυτό όμως που συμβαίνει στην Ελλάδα ξεπερνά κατά πολύ τον μέσο όρο, κυρίως των χωρών με τις οποίες συγκρινόμαστε, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έτσι μας κατατάσσει η Eurostat ανάμεσα στις πέντε ακριβότερες χώρες και μάλιστα προοδευτικά, ολοένα και ακριβότερη. Για δύο -νομίζουμε «αποκρουστικές» πολιτικά επιλογές- κατέχουμε «περίοπτη θέση» στον αρνητικό αυτόν κατάλογο.
Πρώτον και ολοφάνερο η εύνοια της κυβέρνησης στα μεγάλα συμφέροντα, που παρά τα ψίχουλα των προστίμων, δρουν ανενόχλητα και με την ανεπάρκεια της ανεξάρτητης δημόσιας αρχής να «παίξει» τον ρόλο της.
Και δεύτερον διότι έτσι, με την άδικη έμμεση υπερφορολόγηση που «πέφτει» στο μεγαλύτερο της μέρος στις πλάτες των μικρομεσαίων, «βολεύεται» το υπουργείο Οικονομικών, με τα έσοδα του λογιστηρίου του κράτους να διογκώνονται υπερβολικά. Με αυτό το κόλπο έρχεται μετά η κεντρική εξουσία και μοιράζει τα «δώρα» των διαφόρων «pass». Κι ακολουθούν οι μικροαυξήσεις (αναλογικά με την άνοδο των τιμών) των μισθών και των συντάξεων. Κι έτσι όλα «μέλι – γάλα», άσχετο αν με αυτά που παίρνεις τώρα, αγοράζεις σχεδόν τα μισά…
Αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό με την ενέργεια, την βενζίνη, τα τρόφιμα και άλλα είδη, αλλά και εκείνο με τις τηλεπικοινωνίες που είναι κατά 70% ακριβότερες από τον μέσο όρο της Ε.Ε., είναι απαράδεκτο.
Τούτα λοιπόν είναι τα μαντάτα και οι «λογικές» των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που βάζουν το κάρο μπροστά και όχι το άλογο, όπως ατυχώς αγωνίζεται να μας πείσει ο πρωθυπουργός.
Με «τούτα και με εκείνα» υπάρχει τεράστια ανασφάλεια στην κοινωνία και μια «αναταραχή» που προς το παρόν ευνοεί τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς της ανοχής, αν όχι της υποστήριξης, των επιχειρηματικών ομίλων εντός και εκτός… Διότι ως γνωστόν ο «λύκος» ή μάλλον οι «λύκοι» στην αναμπουμπούλα χαίρονται και κάνουν πάρτυ!
Και εφόσον υπάρχουν «λύκοι» στην ιστορία μας τότε… υπάρχουν και πρόβατα. Ποια είναι; Μια ματιά στον καθρέφτη μας και θα λυθεί πάραυτα η απορία!
Αθανάσιος Μαρινόπουλος
