«Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική·
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου»
Οδυσσέας Ελύτης«Η Γένεσις», Άξιον εστί
Η Δήμητρα Σοφιανού υπήρξε μια σπουδαία μορφή της παριανής κοινωνίας· μια φωτεινή παιδαγωγός, φιλόλογος και πνευματική εργάτρια, που μετέδιδε τη γνώση όχι ως καθήκον, αλλά ως πράξη αγάπης και πολιτισμού.
Για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, στήριξε γενιές μαθητών με ευαισθησία και βαθιά ανθρωπιά, ιδιαίτερα εκείνους που χρειάζονταν περισσότερο ένα βλέμμα αποδοχής και ενθάρρυνσης.
Η συμβολή της στα γράμματα και στον πολιτισμό του νησιού ήταν πολύτιμη. Από τη λογοτεχνική της παρουσία μέχρι τη στήριξη τοπικών εκδόσεων, ποιητικών βραδιών, θεατρικών παραστάσεων και κοινωνικών αγώνων.Κι όλα αυτά τα προσέφερε σιωπηλά, χωρίς να επιζητά αναγνώριση – με αξιοπρέπεια, συνέπεια και πίστη στις αξίες της.
Δεν ήταν τυχαία η βαθιά της σχέση με το έργο του Οδυσσέα Ελύτη – ενός ποιητή που τίμησε την ελληνικότητα με το φως, τη θάλασσα και τη γλώσσα.Έζησε λιτά, με ουσία, με αγάπη για τα απλά και τα μεγάλα – για ένα βιβλίο, μια κουβέντα, μια ανθρώπινη στιγμή
Αποχαιρετούμε μια γυναίκα που τίμησε τη γλώσσα, τον τόπο και τη ζωή με τρόπο μοναδικό.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια της και στους οικείους της
ΠΑΡΟΣ
7/7/2025
