Ο πρώην δήμαρχος Πάρου και νυν άμισθος σύμβουλος επί θεμάτων υγείας του δήμου Πάρου, Κώστας Αργουζής, με τοποθέτησή του στη «Φωνή της Πάρου» γράφει:
«Η δημόσια πρωτοβάθμια περίθαλψη στο νησί μας εδώ και καιρό βρίσκεται στην εντατική.
Υπάρχει έλλειμμα σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, το κτίριο παρά την επισκευή του, που βρίσκεται σε εξέλιξη, ανήκει σε άλλες εποχές, και οι διακομιδές συνεχίζουν να εκτελούνται κυρίως με πλωτά μέσα, όταν ένα ελικόπτερο, που με πολλές προσπάθειες του Βελεντζείου Ιδρύματος Πάρου και άλλων βρίσκεται σε συνεχή ετοιμότητα με πιλότους και γιατρούς, δεν χρησιμοποιείται από το ΕΚΑΒ αλλά παραμένει επί του εδάφους στο παλιό αεροδρόμιο της Πάρου.
Αναρωτιέμαι σε τι χώρα βρισκόμαστε.
Επικοινωνιακά τα έχουμε όλα λυμένα ή όλα βρίσκονται σε καλό δρόμο επίλυσης. Και για όσο διάστημα δεν χρειαζόμαστε νοσηλεία σε δημόσια δομή, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι, ότι όλα βαίνουν καλώς, όπως μας διαβεβαιώνουν καθημερινά τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Όταν όμως χτυπήσει την πόρτα μας η αρρώστια, (άτρωτος δεν είναι κανένας μας) τότε συνειδητοποιούμε τα μαύρα μας τα χάλια, αφού αφήσαμε το ΕΣΥ να καταρρεύσει προς όφελος της ιδιωτικής παροχής υπηρεσιών υγείας.
Γιατροί και βασικές ειδικότητες απουσιάζουν σε όλα τα επίπεδα του ΕΣΥ και εμείς εδώ στα νησιά παραμένουμε αβοήθητοι, επειδή είμαστε πολίτες τρίτης κατηγορίας και οι κυβερνήσεις του τόπου μας διαχρονικά δεν έχουν ενδιαφερθεί ακόμα και για όσα νησιά με το τουρισμό αιμοδοτούν την εθνική μας οικονομία.
Γιατί εάν υπήρχε πολιτικό ενδιαφέρον από τους κυβερνώντες, τότε θα έπρεπε από καιρό να είχε δημιουργηθεί ξεχωριστεί διοικητική περιφέρεια υγείας για το Αιγαίο, και όχι να υπάγονται τα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας και οι άλλες δομές υγείας του αρχιπελάγους, στη 2η ΔΥΠΕ που είναι λογικό να ασχολείται περισσότερο με το μεγάλο αριθμό νοσοκομείων της Αττικής που είναι και το κυρίως αντικείμενό της.
Το ερώτημα είναι εμείς τι μπορούμε να κάνουμε για να αναβαθμίσουμε την παροχή υπηρεσιών της δημόσιας υγείας στο νησί μας. Υπάρχουν επείγοντα ζητήματα που απαιτούν άμεσα λύση και άλλα που οργανωμένα, μεθοδικά και δυναμικά αν χρειαστεί, θα πρέπει να τα διεκδικήσουμε από την πολιτεία.
Το πρώτο, το επείγον, το άμεσο είναι η ενεργοποίηση του ελικοπτέρου. Πέφτει χοντρό δούλεμα σε βάρος της υγείας μας και πρέπει εκεί στο ΕΚΑΒ να πάρουν δυναμική απάντηση από την τοπική μας κοινωνία.
Το δεύτερο: οι διακομιδές στο νοσοκομείο Σύρου δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχουν περιστατικά που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης από νοσοκομεία της Αττικής και όχι από το προαναφερθέν νοσοκομείο.
Το τρίτο: να τελειώνουμε με την επισκευή – συντήρηση του κτιρίου. Το ακτινολογικό δεν λειτουργεί εξ αυτού του λόγου και οι ακτινογραφίες πληρώνονται, από ασφαλισμένους και μη, σε ιδιωτικά ιατρικά κέντρα τα οποία δεν είναι συμβεβλημένα με το δημόσιο.
Το τέταρτο: να δημιουργήσουμε ευνοϊκές προϋποθέσεις και με κίνητρα για την προσέλευση του αναγκαίου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, που θα συμπληρώσει κενά του οργανισμού του Κέντρου Υγείας.
Το πέμπτο: να εντείνουμε τις προσπάθειές μας όλοι μας, για να βρεθεί νεφρολόγος, ώστε να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε στο νησί μονάδα αιμοκάθαρσης, για σταματήσει το βασανιστήριο των νεφροπαθών μας, που μετακινούνται τρεις φορές την εβδομάδα στη Νάξο.
Το έκτο: να ξεκαθαρίσουμε τι είδους νοσηλευτική δομή χρειαζόμαστε στο νησί. Αυτό καλούνται να μας το πουν οι γιατροί μας. Μιλάμε για πρόταση τεκμηριωμένη, ρεαλιστική και υλοποιήσιμη.
Το έβδομο και το σημαντικότερο: να στριφώσουμε όλοι τα μανίκια και να πιάσουμε δουλειά. Η προστασία της υγείας μας δεν είναι υπόθεση μιας ομάδας λιγοστών συμπατριωτών μας. Είναι υπόθεση όλων μας.
Η πρωτοβουλία του Συλλόγου των Φίλων του Κέντρου Υγείας Πάρου για την σύσκεψη στο Δημαρχείο πρέπει να αγκαλιαστεί από όλους μας».
