Έπειτα από σχεδόν πέντε μήνες -από την απομάκρυνσή του από τον Αθλητικό Όμιλο Πάρου- ο προπονητής ποδοσφαίρου Δημήτρης Τριανταφυλλάκος «σπάει» τη σιωπή του μ’ ένα προσωπικό του μήνυμα μέσω της «ΦτΠ». Τώρα που έχει «κάτσει» η σκόνη από την ολοκλήρωση της φετινής αγωνιστικής περιόδου, μιλάει για τη πολύχρονη πορεία που είχε στον Παριανό σύλλογο, ευχαριστεί όλους όσοι στάθηκαν δίπλα του και του έδειξαν εμπιστοσύνη, ενώ παράλληλα αναφέρεται και στο νέο κεφάλαιο που ανοίγει από την ερχόμενη σεζόν με την ομάδα του Νηρέα.
Ο Δημήτρης Τριανταφυλλάκος, στο μήνυμά του αναφέρει:
«Τώρα που η αγωνιστική χρονιά έχει ολοκληρωθεί και ετοιμάζεται να ανοίξει η νέα, θεωρώ ως κατάλληλη στιγμή να κάνω τον δικό μου σύντομο απολογισμό και να αποχαιρετίσω την οικογένεια του Α.Ο. Πάρου, την οποία υπηρέτησα για έντεκα χρόνια. Όλο το προηγούμενο διάστημα και μετά την απομάκρυνσή μου από τον Α.Ο. Πάρου πολλές σκέψεις και συναισθήματα πέρασαν από το μυαλό μου, όπως πολλά ήταν και τα μηνύματα που δέχθηκα από τον ποδοσφαιρικό κόσμο του νησιού και όχι μόνο. Έχω να πω ότι αυτό το μεγάλο και συναρπαστικό ταξίδι έφτασε στο τέλος του με ανάμεικτα συναισθήματα, όμως ήταν αν μη τι άλλο γεμάτο από συγκινήσεις και πολύτιμες στιγμές εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Μετά από έντεκα συνεχόμενες περιόδους λοιπόν, στον Α.Ο. Πάρου, κάτι που αποτελεί ρεκόρ για τον σύλλογο αλλά και εμένα τον ίδιο, ήρθε η ώρα του αποχωρισμού.
Σε αυτή τη μακρά πορεία αναμφίβολα η ομάδα άλλαξε επίπεδο τόσο αγωνιστικά όσο και στην νοοτροπία, παρά το γεγονός ότι κάποιοι τον τελευταίο καιρό, δυστυχώς, προσπάθησαν να μειώσουν ή και να μηδενίσουν. Δεν έχω να απαντήσω κάτι σε όσους έκριναν ότι πιθανόν να είμαι τελικά κακός προπονητής, δεν επιτρέπω όμως σε κανέναν να μεταδίδει ότι υπήρξα κακός άνθρωπος και παιδαγωγός. Όλα τα παιδιά – ποδοσφαιριστές που συνεργάστηκα και πέρασα αμέτρητες ώρες μαζί τους, από την μικρότερη μέχρι τη μεγαλύτερη ηλικία, ήταν σαν δικά μου παιδιά και πάντα έδινα τον καλύτερο εαυτό μου για την εξέλιξή τους, προσωπική και αγωνιστική. Σχετικά με το αγωνιστικό κομμάτι, αποκορύφωμα αυτών των έντεκα χρόνων στον Α.Ο. Πάρου ήταν οι πέντε κατακτήσεις στα πρωταθλήματα υποδομών, καθώς φυσικά και όλες οι αξιόλογες πορείες στα final four όλα αυτά τα χρόνια που ακολούθησαν.
Θέλω όμως σ’ αυτό το σημείο, μέσω αυτού του μηνύματος, να ευχαριστήσω και κάποιους. Όλες τις διοικήσεις όλα αυτά τα χρόνια για την τιμή που μου έκαναν να αναλάβω την ομάδα του Α.Ο. Πάρου, αλλά και για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τους φιλάθλους, τους δημοσιογράφους, τους προπονητές που συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια και κάποιον εκεί ψηλά που πιστεύω ότι τον έκανα υπερήφανο, τον φίλο Δημήτρη Σκιαδά που πάντα μου έλεγε “μόνο εσύ μπορείς”. Επίσης, ευχαριστώ τους Γιώργο Παρούση, Δημήτρη Σιφναίο, Αντώνη Λάμπρου και Φλώρα Μπαρμπαρή. Ειδικά για τον Αντώνη και την Φλώρα τα πολλά λόγια είναι περιττά, καθώς μου στάθηκαν όχι μονό στα καλά αλλά κυρίως στα δύσκολα, όπως ήταν ο τραυματισμός μου πριν δυο χρόνια. Ειδικά η Φλώρα είναι ένα άτομο που έχει στηρίξει με όλες τις δυνάμεις της τον σύλλογο, έχει μεγάλο μερίδιο στην οργάνωση του ποδοσφαιρικού τμήματος και ήταν πάντα ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε διοίκηση, προπονητές και παίκτες.
Ακόμα, δεν θα μπορούσα να μην πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους γονείς για την αγάπη και την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν όλα αυτά τα χρόνια για να είμαι κοντά στα παιδιά τους. Και τέλος, οφείλω να ευχαριστήσω τους πρωταγωνιστές και τους κύριους εκφραστές αυτής της επιτυχημένης πορείας που συνεργάστηκα αυτά τα χρόνια και δεν είναι άλλοι από τους ποδοσφαιριστές μου, μικρούς και μεγάλους. Σας ευχαριστώ ειλικρινά για όλα και σας εύχομαι να έχετε υγεία και καλή πρόοδο.
Πλέον για μένα ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην Πάρο και στην προπονητική πορεία μου, αυτό του Νηρέα, καθώς είναι ο νέος σύλλογος που θα υπηρετήσω από την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο. Γι’ αυτό να ευχαριστήσω τους ανθρώπους της ομάδας που με εμπιστεύτηκαν να πορευτούμε μαζί και με ενέταξαν στο προπονητικό επιτελείο. Από την πλευρά μου θα εργαστώ με το ίδιο πάθος και εύχομαι να είμαστε υγιείς και να καταφέρουμε μαζί πολλά».
