Σε μια εποχή που το ελληνικό τουριστικό τοπίο διαμορφώνεται από απρόβλεπτες εξελίξεις και αυξημένο ανταγωνισμό, η Πάρος βγήκε φέτος στο προσκήνιο, καταγράφοντας μια αισθητή άνοδο.
Ωστόσο, πίσω από τα θετικά στατιστικά, οι επαγγελματίες του χώρου ζυγίζουν με προσοχή τις επιτυχίες και διακρίνουν τα σημεία τριβής που απειλούν τη βιωσιμότητα και την εικόνα του νησιού.
Ο κ. Δημοσθένης Λεοντής, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Πάρου, σε εκτενή συνέντευξη στο ParosVoice.com, αποτυπώνει μια ρεαλιστική αλλά αισιόδοξη εικόνα, τονίζοντας την ανάγκη για άμεση δράση και συλλογική συνείδηση.
Ο κ. Λεοντής χαρακτηρίζει το καλοκαίρι του 2025 ως «σχετικά καλή χρονιά» για τον ξενοδοχειακό τομέα της Πάρου. Η επιτυχία, ωστόσο, δεν ήταν ομοιόμορφη.
«Πιο πολύ στο κομμάτι το ξενοδοχειακό και λιγότερα στο κομμάτι της εστίασης», σημειώνει, αποκαλύπτοντας μια διαφοροποίηση εντός της ίδιας της βιομηχανίας. Οι μονάδες που επένδυσαν στην ποιότητα, στη συντήρηση, στον υψηλό τουρισμό και σε ενεργές διαφημιστικές κινήσεις απογειώθηκαν. Αντίθετα, όσοι στηρίχθηκαν στην παθητική προσδοκία ότι «τα πράγματα θα πάνε από μόνα τους», δεν είχαν την ίδια τύχη.
Ένας καθοριστικός, αν και δυσάρεστα τυχαίος παράγοντας για την άνοδο της Πάρου φέτος, ήταν οι σεισμικές δονήσεις που πλήττουν τις γειτονικές Μύκονο και Σαντορίνη νωρίς στη σεζόν. «Η πτώση (της Σαντορίνης) ήταν περίπου στο 50%», αναφέρει ο κ. Λεοντής, «και λιγότερη πτώση είχε η Μύκονος… περίπου στο 25%». Αυτό το γεγονός είχε ως άμεσο αποτέλεσμα μια «εκτροπή» σημαντικού όγκου επισκεπτών προς την Πάρο.
«Επωφελήθηκε η Πάρος δυστυχώς από αυτό το περιστατικό», επισημαίνει, μπαίνοντας αμέσως στην καρδιά μιας κρίσιμης πρόκλησης: «Το θέμα είναι… πώς θα τους κρατήσουμε στο νησί και να έρχονται στην Πάρο παραδοσιακά για τα επόμενα χρόνια».
Υποδομές υπό πίεση
Ο κ. Λεοντής παραδέχεται ανοιχτά ότι όταν ο αριθμός των επισκεπτών «υπερβαίνει τις υποδομές και τη δυνατότητα του νησιού».
Τα προβλήματα αγγίζουν την καθημερινότητα: απουσία χώρων στάθμευσης, κυκλοφοριακή συμφόρηση λόγω της πληθώρας μεταφορικών μέσων, και παντελής έλλειψη χώρων στις δημοφιλείς παραλίες. «Φανταστείτε να έχουμε και τις κρουαζιέρες που έχουν και τα άλλα νησιά, τι έχει να γίνει εδώ», αναρωτιέται.
«Πρέπει να μπορέσουμε να βελτιώσουμε όσο γίνεται τις υποδομές για να υπάρχει αυτή η συνέχεια και να είναι όλοι οι τουρίστες ευχαριστημένοι». διαφημιστές για το νησί».
Ένα από τα σημεία που ανέλυσε ο αντιπρόεδρος της Ένωσης είναι το ζήτημα της ακρίβειας και της λογικής της βραχυπρόθεσμης μέγιστης απόσπασης κέρδους.
«Είμαστε ακριβός τουρισμός», παραδέχεται, και αυτό δημιουργεί ανταγωνιστικό μειονέκτημα.
Ο σύγχρονος τουρίστας συγκρίνει απευθείας τιμές, από μια χωριάτικη σαλάτα έως μια διανυκτέρευση, και η εικόνα που διαδίδεται μέσω των social media και των ξένων ΜΜΕ είναι αυτή ενός νησιού που «την έχουν δει Μύκονος και Σαντορίνη».
Η άποψή του είναι κατηγορηματική: «Πρέπει να έχουν και την κουλτούρα και οι ίδιοι Παριανοί να βοηθήσουν σε αυτό το σημαντικό θέμα». Η λύση που προτείνει είναι διττή: είτε πιο λογικές τιμές, είτε αναβάθμιση της προσφερόμενης υπηρεσίας ώστε να δικαιολογείται το κόστος.
Ωστόσο, ένα εμπόδιο στην αναβάθμιση των υπηρεσιών είναι η καταστροφική κρίση στέγασης.
Το κόστος ενοικίασης για το προσωπικό έχει φτάσει σε απροσπέλαστα ύψη, με ορισμένους ιδιοκτήτες να ζητούν «χίλια ευρώ το μήνα» για «υπόγειο ή απλό δωμάτιο».
Αυτή η κατάσταση, συχνά χωρίς καν έγγραφο συμβόλαιο, καθιστά αδύνατη την επέκταση και βελτίωση των υπηρεσιών. «Δουλεύεις να πληρώνεις το σπίτι των εργαζομένων», επισημαίνει με πικρία.
Προοπτικές για το 2026
Προς το παρόν, οι προβλέψεις για το 2026 φαίνεται να διατηρούνται στα επίπεδα του φετινού καλοκαιριού, με πρώτες ενδείξεις από τουριστικές εκθέσεις στο εξωτερικό να είναι αισιόδοξες.
Σημαντικό είναι ότι παρατηρείται μια σταθεροποίηση, ακόμα και πτώση, στις τιμές δωματίου.
Για την Πάρο, η άφιξη νέων διεθνών ξενοδοχειακών ομίλων, όπως το Destination by Hyatt, αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνη.
Ένα φωτεινό σημείο συνεργασίας και πρωτοβουλίας ήταν η δράση της Ένωσης Ξενοδόχων για την προβολή του παριανού προϊόντος.
Η δημιουργία ενός χάρτη με τους τοπικούς παραγωγούς και η διάδοσή του στα ξενοδοχεία έλαβε εξαιρετικά θετικά σχόλια από τους επισκέπτες. Ωστόσο, ο κ. Λεοντής παρατηρεί ότι η ενσωμάτωση των τοπικών προϊόντων (τυριών, κρασιών) στα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια είναι ανώμαλη.
Κατηγορεί μια «διεθνιστική» νοοτροπία σε ορισμένους επιχειρηματίες, που προτιμούν ξένα brand name έναντι της τοπικής ταυτότητας, θεωρώντας ότι αυτό προσελκύει υψηλότερα έσοδα.
