Η άθλια πραγματικότητα με τις παραλίες σε όλη τη χώρα και κυρίως στις τουριστικές περιοχές, που έχουν καταληφθεί κυριολεκτικά από επιχειρηματικούς ομίλους για εμπορική εκμετάλλευση, ήρθε ξανά στην επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες. Αφορμή οι -πέρα για πέρα- δικαιολογημένες κινητοποιήσεις των νησιωτών σε Πάρο και Σέριφο, όπου ψάχνουν με το κιάλι να βρουν ένα κομμάτι ελεύθερης παραλίας για να απολαύσουν ένα μπάνιο.

Και αυτό ήρθε να αναδείξει αυτό που μεθοδικά εδώ και πολλά χρόνια «χτίζουν» οι εκάστοτε κυβερνήσεις με νόμους, διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις και βέβαια με την ανοχή των διοικήσεων δήμων και περιφερειών που όχι μόνο «κάνουν την πάπια» αλλά με τη στάση τους στηρίζουν το απαράδεκτο φαινόμενο.

Τον Σεπτέμβρη του 2019 και ενώ γινόταν συζήτηση στη Βουλή για τη συνταγματική αναθεώρηση, το ΚΚΕ πρότεινε το εξής: «Να τροποποιηθεί το άρθρο 18, ώστε ο ορυκτός πλούτος, τα κοινωνικά αγαθά, οι δημόσιες εκτάσεις σε ορεινούς όγκους, οι αιγιαλοί, οι αρχαιολογικοί χώροι να μην παραχωρούνται σε τρίτους για εκμετάλλευση». Και βέβαια, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ από κοινού αρνήθηκαν να θέσουν στην Ολομέλεια αυτήν την πρόταση.

Πηγή: Εφημερίδα «Ριζοσπάστης»

deya-parou

bluestarferries

jmconstructions