Σε όλη την προηγούμενη τετραετία υπάρχουν χειροπιαστά παραδείγματα που αποδεικνύουν περίτρανα, ότι ευρύτερα κοινωνικά στρώματα της κοινωνίας έδειξαν εμπιστοσύνη ή και συμπορεύτηκαν -όποτε τους δόθηκε η ευκαιρία- στο πλευρό των έντιμων, των αξιόπιστων, αυτών των οποίων τα λόγια και τα έργα τους είχαν και έχουν συνέπεια.
Στο συνέδριο του μεγαλύτερου Εργατικού Κέντρου της χώρας, αυτού της Αθήνας, το ψηφοδέλτιο των κομμουνιστών, ριζοσπαστών και άλλων αγωνιστών συνδικαλιστών ήρθε πρώτο με πάνω από 31%.
Στην μεγαλύτερη κάλπη της νεολαίας, στις φοιτητικές εκλογές, το ψηφοδέλτιο που στηρίζει η ΚΝΕ αναδείχθηκε πρώτο μετά από 36 χρόνια «γκρεμίζοντας» την κυβερνητική παράταξη ΔΑΠ.
Στις πρόσφατες αρχαιρεσίες στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, το ψηφοδέλτιο στο οποίο συμμετέχουν οι κομμουνιστές συνδικαλιστές και όχι μόνο, αναδείχτηκε δεύτερο με ποσοστό 23% και σημαντική άνοδο.
Στον Ιατρικό Σύλλογο Αθήνας, τον μεγαλύτερο της χώρας, το ψηφοδέλτιο της ΔΗΠΑΚ, που στηρίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, ήρθε 3η δύναμη ξεπερνώντας για πρώτη φορά τις παρατάξεις που στήριζαν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ.
Στο 11ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας με την ψηφοφορία για Γενικό Συμβούλιο και αντιπροσώπους για το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, για τρίτη συνεχόμενη φορά, οι νοσοκομειακοί γιατροί ανέδειξαν τη ΔΗΠΑΚ πρώτη δύναμη με 93 ψήφους και ποσοστό 40%, με μεγάλη ενίσχυση από την προηγούμενη φορά και μεγάλη διαφορά από τις άλλες δυνάμεις.
Υπάρχουν πολλά ακόμα τέτοια παραδείγματα…
Όλα τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτό που βλέπουμε και στις δημοσκοπήσεις να αποτυπώνονται ορισμένα τέτοια στοιχεία, όπως, για παράδειγμα, σε μια δημοσκόπηση που υπήρχε ερώτηση «ποιο κόμμα θεωρείτε αξιόπιστο» και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ήταν πρώτο.
Ας σκεφτεί ο καθένας και η καθεμιά: Αν σήμερα το ΚΚΕ, με 15 βουλευτές, μπορεί και κάνει τόσα μέσα και έξω από τη Βουλή, αν αυτοί οι 15 βουλευτές βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων, των αγώνων, στις απεργιακές αλυσίδες στα εργοστάσια, στις πόρτες των σπιτιών όπου πηγαίνουν τα «κοράκια» για να πετάξουν τους ιδιοκτήτες τους, πόσα θα μπορούσε να κάνει αν είχε πολύ περισσότερους; Αυτό είναι κάτι που στις 21 Μάη μπορούμε να πετύχουμε.
Μόνο με περισσότερο κόκκινο χρώμα στην επόμενη Βουλή, μπορεί ν’ ανατραπεί ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων και να μπουν εμπόδια σε όλους τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς. Με την κόκκινη ψήφο όχι μόνο δεν συναινούμε στη ληστεία των μισθών, των συντάξεων, του χρόνου, της ελευθερίας, των δικαιωμάτων, της υγείας, της ζωής μας, αλλά ανοίγουμε και τον ελπιδοφόρο δρόμο για μας και τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Αυτή η ψήφος είναι η μόνη που θα βρούμε στο πλάι μας όταν «σβήσουν» τα προεκλογικά φώτα και η επόμενη κυβέρνηση -όποιο χρώμα και αν έχει- θα εξαπολύσει μια νέα, πιο σφοδρή επίθεση στα δικαιώματά μας.
Το βήμα έγινε. Στις 21 Μαΐου κάνουμε το άλμα.
Σωτήρης Χουλιάρας
