Αύριο, στις 9 του Μάη, συμπληρώνονται 78 χρόνια από τη συντριβή του φασισμού – ναζισμού. Τη μέρα αυτή τιμάμε όλους εκείνους που έπεσαν στα πεδία των μαχών, που αντιστάθηκαν στους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Αποτίουμε φόρο τιμής στα εκατομμύρια των νεκρών της πείνας, των στρατοπέδων συγκέντρωσης, κάθε τόπου φρίκης και μαρτυρίου, όπου η ανθρώπινη ύπαρξη άγγιξε τα όρια της απόλυτης απαξίωσης.
Στη νίκη επί του «Άξονα» συνέβαλαν όλες οι δυνάμεις που μετείχαν στον αντιχιτλερικό συνασπισμό. Ξεχωριστός όμως -όσο και καθοριστικός- υπήρξε ο ρόλος της Σοβιετικής Ένωσης, του Κόκκινου Στρατού, καθώς και των απανταχού εθνικοαπελευθερωτικών – αντιφασιστικών κινημάτων, ψυχή, οργανωτής και κύριος αιμοδότης των οποίων υπήρξαν τα Κομμουνιστικά Κόμματα.
Στο «Ανατολικό Μέτωπο» ο γερμανικός στρατός σημείωσε τα 3/4 των συνολικών απωλειών του, γεγονός που ώθησε το μεγάλο Αμερικανό λογοτέχνη Ε. Χέμινγουει να γράψει το περίφημο: «Κάθε άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, χρωστάει στον Κόκκινο Στρατό περισσότερα από ό,τι θα μπορούσε ποτέ να ξεπληρώσει».
Σήμερα, 78 χρόνια μετά, οι ισχυροί της γης προσπαθούν να ξαναγράψουν την Ιστορία, ταυτίζοντας το φασισμό με το κομμουνισμό (δηλαδή το τέρας με τη πολιτική δύναμη που πρωτοστάτησε στη συντριβή του), δίνοντας ταυτόχρονα πάτημα σε ό,τι πιο μαύρο έζησε η ανθρωπότητα να ξαναθεριέψει.
Τα τραγικά αποτελέσματα αυτής της πολιτικής τα βλέπουμε να εκτυλίσσονται παντού πανευρωπαϊκά. Τα ζήσαμε και στη χώρα μας με την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Φυσικά η Χρυσή Αυγή (και κάθε παραλλαγή της) δεν ήταν ποτέ ενάντια «στο σύστημα» ή στα «μεγάλα συμφέροντα», όπως διατυμπάνιζε προσπαθώντας να ψαρέψει σε θολά νερά. Ακριβώς το αντίθετο. Ο φασισμός – ναζισμός είναι γέννημα – θρέμμα του συστήματος. Επιστρατεύεται ιδιαίτερα σε περιόδους όπου το σύστημα δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα (όπως σε περιόδους κρίσης), όπου τα υπάρχοντα μέσα εκφοβισμού, καταστολής, αλλά και αποπροσανατολισμού του λαού (ως προς το ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός του) δεν επαρκούν.
Όσο δε για τον ποιον πραγματικά εξυπηρετεί ο φασισμός – ναζισμός, αρκεί να θυμίσουμε πως την ίδια περίοδο που η Χρυσή Αυγή έκανε ρεκόρ επερωτήσεων στη βουλή υπέρ των εφοπλιστών (145 μόνο την πρώτη χρονιά που πρωτοέκατσε στα έδρανα του κοινοβουλίου), έστηνε δουλεμπορικά γραφεία φτηνών εργατών για τους εργολάβους στο Πέραμα και τραμπούκιζε τους αγωνιστές εργάτες που μάχονταν με το ΠΑΜΕ για καλύτερους μισθούς και όρους εργασίας.
Οι μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις και αντιδράσεις (στις οποίες πρωτοστάτησαν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ), η αντιμετώπιση των νεοναζί στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, έφερε εν τέλει την απομόνωσή τους και συνέβαλε στην καταδίκη τους ως εγκληματική δολοφονική οργάνωση (παρά τις απαράδεκτες καθυστερήσεις στην εξέλιξη της δίκης από όλες τις κυβερνήσεις).
Σήμερα το ζήτημα της καθόδου διαφόρων ναζιστικών μορφωμάτων στις εκλογές επανήλθε στην επικαιρότητα, με νομοθετικές παρεμβάσεις, όχι μόνο πρόχειρες, αλλά και με επικίνδυνες γενικεύσεις (δεν είναι τυχαίο πως ο Θ. Τζήμερος ζήτησε την απαγόρευση συμμετοχής του ΚΚΕ στις εκλογές με τον ίδιο νόμο).
Για το ΚΚΕ ο φασισμός δεν κατανικιέται με «άνωθεν» παρεμβάσεις ή με ευχολόγια, αλλά μόνο με τη μαζική δράση και παρέμβαση του ίδιου του λαού.
78 χρόνια μετά την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών διδασκόμαστε και συνεχίζουμε την πάλη ενάντια στο τέρας του φασισμού και το σάπιο σύστημα που τον γεννά. Ποτέ ξανά φασισμός!
Αναστάσης Γκίκας,
υποψήφιος βουλευτής Κυκλάδων του ΚΚΕ
