Δεν μπορούμε να πούμε κάτι αντίθετο… Τις είχε τις «εμπνεύσεις» του ο Ουίνστον. Είχε αναφερθεί και σε εμάς με την περίφημη φράση του κατά την περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου: «Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Τώρα θα λέμε: Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»!
Είχε πει όμως -με το γνωστό βρετανικό φλεγματικό χιούμορ του- και το εξής: «Η Δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, με εξαίρεση όλα τα άλλα». Επίσης έχει λεχθεί αμέτρητες φορές ότι η Δημοκρατία έχει πολλές «αδυναμίες»… όμως έως σήμερα δεν έχει «ανακαλυφθεί» κάτι καλύτερο.
Σήμερα, έπειτα από δυόμιση χιλιάδες χρόνια και την αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Σόλωνα, τον Κλεισθένη, τον Περικλή και πολλούς άλλους, «περνώντας» από τον Ρουσσώ και τον Χομπς φτάσαμε στην δημιουργία εθνικών κρατών και στην φιλελεύθερη αντιπροσωπευτική συνταγματική Δημοκρατία. Στην Δημοκρατία που αναφερόταν ο Τσόρτσιλ!
Στην εποχή μας ακόμη και τα κράτη που δεν έχουν Δημοκρατία αποδέχονται πρακτικές που ισχύουν στις ελεύθερες και δημοκρατικές χώρες της δύσης και «υιοθετούν» χαρακτηριστικά της κοινωνικής και πολιτικής ζωής τους.
Κι όμως, σήμερα παρά ποτέ, είναι που η Δημοκρατία κινδυνεύει… Έχοντας απομείνει «μόνη» χωρίς ένα «ιδεολογικό εχθρό» που θα την δικαιώνει και θα της δίνει προβάδισμα, έχει ταυτιστεί με όλα τα άσχημα που συμβαίνουν.
Ύστερα από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, έπαψε να υπάρχει το «αντίπαλον δέος» και αποθρασύνθηκαν οι δυνάμεις του κεφαλαίου εντός της. Έτσι γίνεται τεράστια προσπάθεια να επικρατήσει ο νεοφιλελευθερισμός που προς το παρόν μας έχει οδηγήσει σε ολέθριους διεθνείς ανταγωνισμούς, με τοπικές πολεμικές συγκρούσεις, αλλά και σε εκτεταμένες συρράξεις που συμμετέχουν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο οι σημερινές και οι μελλοντικές υπερδυνάμεις.
Και η κλιματική αλλαγή, μπροστά στον βωμό του κέρδους, μετατρέπεται σε δευτερεύον θέμα. Οι υποκριτικές δηλώσεις πολλών προέδρων και πρωθυπουργών, απλώς επιβεβαιώνουν δυστυχώς την απόλυτη επικράτηση των οικονομικών «παραγόντων» απέναντι στις ορθολογικές πολιτικές αποφάσεις.
Κι ακόμη είμαστε στην αρχή…
Αυτή την στιγμή της Ιστορίας, παρατηρούμε την άνοδο της ακροδεξιάς, που φυσικά οφείλεται στο «μεταναστευτικό» ως αφορμή, αλλά στην πραγματικότητα η αιτία είναι πάλι το κέρδος και οι πόλεμοι, που σκοπό έχουν την «καταλήστευση» και τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη μας. Με αυτές τις «ενέργειες» ολόκληροι πληθυσμοί οδηγούνται στην προσφυγιά.
Με όλα αυτά, φτάνοντας το «διαφορετικό» στην χώρα του καθενός, «καλλιεργείται» από «επιδέξιους λαϊκιστές» και φανατικούς το μίσος προς τους δυστυχισμένους συνανθρώπους τους. Έτσι έχουμε την επάνοδο του εθνικισμού ως ιδεολογία από την πιο «ελαφριά» εκδοχή του ως την πιο σκληρή του νεοναζισμού.
Λένε… «το κράτος μας πρέπει να κλείσει τα σύνορα του για να διατηρήσουμε την «καθαρότητα» μας. Έχουμε λοιπόν φτάσει στον «γκρεμό»; Όχι!
Σε πολλά σημεία του κόσμου, στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις οι δημοκρατικές δυνάμεις αντιστέκονται στην ακροδεξιά, διαδηλώνουν την υποστήριξη τους στους αδυνάτους και ζητούν από τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς να αναλάβουν πρωτοβουλίες και για την φορολόγηση του πλούτου και για την προστασία του περιβάλλοντος.
Η κοινωνία των πολιτών δυναμώνει και επανέρχεται για να στηρίξει την Δημοκρατία, το καλύτερο πολίτευμα μέχρι να υπάρξει μια «ανώτερη μορφή». Μέχρι την επόμενη στάση της ανθρωπότητας…
Αθανάσιος Μαρινόπουλος
