Ένας ακήρυχτος πόλεμος έχει ξεσπάσει στις εσωκομματικές μάχες των κομμάτων της αντιπολίτευσης, με φήμες, παρεμβάσεις, δημόσιες δηλώσεις, διαρροές, διαγραφές, χτυπήματα ύπουλα, υπόγεια και κάτω από τη μέση, τα οποία θα διακοπούν για τις λίγες ημέρες των καλοκαιρινών διακοπών και θα επανέλθουν δριμύτερες στις πρώτες ημέρες του φθινοπώρου. Και θα συνεχιστούν μέχρι τελικής πτώσεως και εξόντωσης, στην τελική σύγκρουση προσώπων και ιδεολογιών.
Οι εσωκομματικές μάχες των πολιτικών κομμάτων δεν είναι μόνο προσώπων και εκλογικές, αλλά παράλληλα πολιτικές και ιδεολογικές. Ότι ο εχθρός δεν βρίσκεται εντός των τειχών είναι δύσκολο να το κατανοήσουν και να συνεννοηθούν ώστε να ανατρέψουν την παντοδυναμία του εχθρού που βρίσκεται εκτός των τειχών!
Και όλα αυτά κάτω από τις «σκιές» επιφανών πολιτικών ανδρών, που δυστυχώς κουβαλάνε και ναρκισσισμό και αλαζονεία. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τον άξονα τους και όλοι οι άλλοι θα πρέπει να προσέλθουν χωρίς απαιτήσεις, να υπηρετήσουν αγόγγυστα, αναγνωρίζοντας την ύπαρξη του μεγαλείου τους.
Η εκλογή νέου αρχηγού ή και η παραμονή του υπάρχοντος, δεν πρόκειται να αλλάξουν τίποτα αν οι παρατάξεις ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο περιοριζόμενοι σε μία μάχη χαρακωμάτων και συνεχούς αμφισβήτησης για τη διαφύλαξη των χαμηλών εκλογικών ποσοστών τους, επαναλαμβάνοντας τις τετριμμένες θέσεις και προτάσεις απέναντι στα μεγάλα προβλήματα των πολιτών.
Στις μέρες μας, όπου η απαξίωση του πολιτικού συστήματος είναι περισσότερο από εμφανής, η ανάγκη της συλλογικής επιβίωσης των πολιτικών κομμάτων, είναι ισχυρότερη από ιδεολογίες και από τις σκουριασμένες πολιτικές επετηρίδες.
Οι πολίτες, στην κυριολεξία είναι στα κάγκελα ενώ για πολλούς πολιτικούς τα θέματα της ακρίβειας της υγείας, της ασφάλειας ή των κόκκινων δανείων, είναι μόνο αριθμοί που ανεβοκατεβαίνουν στην ανάγνωση, ενώ αντίθετα είναι εφιάλτης, βραχνάς και βρόγχος στο λαιμό για τους πολίτες, που τα βιώνουν με δάκρυα και πόνο.
Όσο για το «μπάχαλο» της ασυνεννοησίας και των διαφορετικών απόψεων που επικρατούν μεταξύ των εκλεγμένων προσώπων όλων των κομμάτων, δείχνει ότι άπαντες έχουν αποκοπεί από τη ζώσα πραγματικότητα και η διαφαινόμενη κρίση λειτουργεί ως δούρειος ίππος στην κοινωνική διάλυση.
Εάν δεν μπορούν να καταλάβουν τα μηνύματα των καιρών, δεν θα πορευτούν σωστά και θα αποκοπούν από την εποχή. Δυστυχώς, θα πάρει η μπάλα και όλους εμάς που δεν φταίμε σε τίποτα. Πλην του γεγονότος, ότι τους εκλέξαμε!
Νέα δεδομένα αλλά τα προβλήματα ίδια!
Θανάσης Παπαμιχαήλ – Επικοινωνιολόγος
