Το κεντρικό ερώτημα «ανάπτυξη για ποιόν» που θέτει το ΚΚΕ προβάλλει ακόμα πιο επιτακτικά στα νησιά μας, αφού πολλά από τα προβλήματα που ισχύουν γενικά, εδώ στους τόπους μας πολλαπλασιάζονται. Ας δούμε ορισμένα μόνο ενδεικτικά:
Συγκοινωνίες:
Παρά τις σκανδαλώδεις φοροελαφρύνσεις και επιδοτήσεις των εφοπλιστών (απ’ όλες τις κυβερνήσεις), αυτό που έχουμε σήμερα είναι απαγορευτικό κόστος για… μη-συγκοινωνία. Γιατί βεβαίως οι ακτοπλοϊκές συνδέσεις δεν έχουν χαραχτεί με γνώμονα τις ανάγκες των νησιών και των νησιωτών, αλλά με αποκλειστικό κριτήριο την κερδοφορία των εφοπλιστών. Έτσι, ενώ τα νησιά μας έχουν απογυμνωθεί από μια σειρά βασικές υπηρεσίες (διοικητικές, υγείας, κοκ.). Ταυτόχρονα δεν υπάρχει τρόπος πρόσβασης σε αυτές δίχως απαράδεκτα υψηλό κόστος σε χρόνο και χρήμα. Πρόκειται ίσως για ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα για το πως οι ανάγκες των πολλών, όχι απλά μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, αλλά και υπονομεύονται εγκληματικά, χάριν των συμφερόντων των λίγων. Η διεκδίκηση ενός δημόσιου δικτύου τακτικών, ασφαλών και φτηνών συνδέσεων των νησιών μας -που προτείνει το ΚΚΕ- δεν είναι πολυτέλεια. Είναι κοινή λογική, είναι αναγκαιότητα.
Υγεία και Παιδεία:
Είναι δυνατόν οι κάτοικοι των νησιών μας να «ψάχνουν» να βρουν γιατρούς βασικών ειδικοτήτων στον τόπο τους και να μη βρίσκουν εν έτη 2023; Να πρέπει να ταξιδέψουν σε άλλο νησί ή στην Αθήνα προκειμένου να λάβουν τη φροντίδα που έχουν ανάγκη; Για να μην πούμε για την τουριστική περίοδο, όπου οι ανάγκες των νησιών πολλαπλασιάζονται. Ή είναι δυνατόν εν έτη 2023 οι δάσκαλοι των παιδιών μας να καταλήγουν ακόμη και σε σκηνές αδυνατώντας να βρουν στέγη και εν τέλει να παραιτούνται μη μπορώντας να ανταπεξέλθουν στα κόστη για τα οποία η κεντρική εξουσία ξεδιάντροπα αδιαφορεί; Μόνο στην Πάρο πέρυσι είχαμε 4 τέτοιες περιπτώσεις. Είναι δυνατόν τα παιδιά μας να διδάσκονται σε αίθουσες ακατάλληλες, ακόμη και επικίνδυνες; Όταν όμως όλα τελικά μετρώνται στο ζύγι του κόστους και τους κέρδους, είναι λογικό και αναμενόμενο, κοινωνικά αγαθά, όπως η Υγεία και η Παιδεία, να απαξιώνονται (εκτός και αν βάλει κανείς βαθειά το χέρι στην τσέπη…αν μπορεί).
Τουρισμός:
Κανείς δεν λέει όχι στον τουρισμό. Όμως, ο τρόπος με τον οποίο συντελείται η τουριστική ανάπτυξη, είναι ένα κρίσιμης σημασίας ζήτημα. Πρέπει να γίνεται με προτεραιότητα και σεβασμό στην ιδιαίτερη φυσιογνωμία των νησιών (πολιτισμική, περιβαλλοντική, κλπ.), στην ποιότητα ζωής των κατοίκων, στους όρους εργασίας των εργαζομένων, των μικροεπαγγελματιών, κοκ. Σήμερα, ο κίνδυνος κάθε πτυχή της ζωής των νησιών μας να καθορίζεται από τις ορέξεις των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, είναι ίσως πιο ορατός από ποτέ. Όλοι μας το βλέπουμε να συμβαίνει μπροστά μας. Μπορούμε να είμαστε απλά θεατές σε αυτό ή μήπως ήρθε η ώρα να ορθώσουμε ανάστημα;
Και ένα πρώτο βήμα μπορεί να γίνει στις εκλογές της 21ης Μάη. Γιατί, ποιός μπορεί να σταθεί πραγματικά απέναντι στα μεγάλα συμφέροντα; Οι πολιτικές δυνάμεις που διαχρονικά τα στήριξαν με κάθε είδους διευκολύνσεις, άπλετο ζεστό χρήμα, κλπ, ή το ΚΚΕ που διαχρονικά, μαχητικά και αταλάντευτα, αγωνίζεται για τα συμφέροντα της λαϊκής πλειοψηφίας; Στο χέρι μας είναι!
Αναστάσης Γκίκας,
υποψήφιος βουλευτής Κυκλάδων του ΚΚΕ
