• γράφει η Ειρήνη Γιαννάτου, Παιδίατρος

Το τελευταίο 20ημερο έχουμε στο νησί, στα παιδιά τουλάχιστον, πολλά περιστατικά ιογενούς γαστρεντερίτιδας με εμετούς και διάρροιες, έχουμε ιώσεις από τον ιό COXSACKIE, αλλά και ιώσεις του ανώτερου αναπνευστικού με συνάχι και βήχα.

Η λοίμωξη από κοξάκι (COXSACKIE) χαρακτηρίζεται από εξανθήματα σε χέρια, πόδια και στόμα, με ή χωρίς πυρετό, με πονόλαιμο, πονοκέφαλο, διάρροιες, ναυτία. Μεταδίδεται από άτομο σε άτομο μέσω μολυσμένων χεριών αλλά και από μολυσμένες επιφάνειες. Συνήθως διαρκεί 2-3 ημέρες και υποχωρεί αυτόματα. Όλες οι ιώσεις όμως μπορεί να έχουν και  δύσκολη εξέλιξη γι’ αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί!

Σε κάθε περίπτωση όμως όταν έχουμε πολλαπλούς εμετούς και διάρροιες ανησυχούμε για αφυδάτωση και όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο πιο εύκολα αφυδατώνεται. Η αφυδάτωση χαρακτηρίζεται από διάφορα κλινικά σημεία που τα αξιολογεί ο Παιδίατρος, όπως η μειωμένη διούρηση, οι στεγνοί βλεννογόνοι, κ.α.

Ποιά είναι τα πρώτα βήματα που ακολουθούμε στο σπίτι όταν το παιδί ξεκινήσει να κάνει εμετούς ή και διάρροιες;

Η διάρροιες συνήθως μας αφήνουν το περιθώριο να ενυδατώσουμε το παιδί αλλά διαρκούν περισσότερες μέρες από τους εμετούς μέρες, ενώ οι εμετοί μας δυσκολεύουν στην ενυδάτωση αλλά συνήθως κρατάνε λίγες ώρες στην οξεία φάση τους και έτσι δεν καταλήγουν όλα τα παιδιά στο νοσοκομείο!
Γενική οδηγία είναι μετά από κάθε εμετό να αφήνουμε το παιδί για 1-1,5 ώρα χωρίς να φάει ή να πιεί οτιδήποτε ώστε να ηρεμήσει το στομαχάκι του και στην συνέχεια προσπαθούμε να το ενυδατώσουμε σιγά-σιγά με κάποιο ηλεκτρολυτικό διάλυμα σύμφωνα με τις οδηγίες του Παιδιάτρου. Ο στόχος μας είναι να δεχθεί λίγα υγρά χωρίς να κάνει εμετό και όχι να το ταΐσουμε.
Αφού δεχθεί τα υγρά συνεχίζουμε με δειλά βήματα περισσότερη ενυδάτωση και στο τέλος έρχεται η επανασίτιση με μικρά και συχνά γεύματα. Δεν δίνουμε προϊόντα με ζάχαρη, πχ χυμούς και τα γαλακτοκομικά χωρίς λακτόζη ίσως έχουν θέση μετά από πολλές μέρες με επίμονες διάρροιες αλλά όχι από την αρχή. Τα προβιοτικά βοηθούν στην αποκατάσταση της φυσιολογικής χλωρίδας του εντερικού βλεννογόνου οπότε τα δοκιμάζουμε.

Πότε ανησυχούμε;

Όπως σε κάθε περίπτωση που έχουμε άρρωστο παιδί αξιολογούμε την γενική του εικόνα, πχ αν είναι νωθρό, αν δεν είναι ο εαυτός του, αν έχει έντονο πόνο στην κοιλιά, αν δεν δέχεται υγρά από το στόμα, αν οι έμετοι και οι διάρροιες είναι πολλές και  επιμένουν, αν έχει υψηλό πυρετό, κτλ Αυτά είναι κάποια από τα στοιχεία που δεν πρέπει να παραβλέψουμε. Η επικοινωνία με τον Παιδίατρο είναι σημαντική γιατί, εκτός από το ιατρικό μέρος, ξέρει το παιδί, το ιστορικό του και την οικογένεια.

Τί μπορούμε να κάνουμε για να προλάβουμε την ίωση;

Να τηρούμε τους γενικούς κανόνες υγιεινής και πρόληψης των ιώσεων που γνωρίζουμε πολύ καλά. Πλύσιμο των χεριών ειδικά μετά την χρήση τουαλέτας, μετά την αλλαγή πάνας, πριν το φαγητό ή το μαγείρεμα. Σε μέρη που τα παιδιά μοιράζονται παιχνίδια θα πρέπει αυτά να καθαρίζονται προσεκτικά μιας και οι ιοί μπορεί να ζήσουν πάνω σε αντικείμενα για αρκετές ημέρες.
…και τα παιδιά που είναι άρρωστα ας παραμείνουν εκτός παιδικού σταθμού ή σχολείου για λίγες μέρες ώστε να αποφύγουμε την διασπορά.