ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

Χωρίς καμία απολύτως αντιπολιτευτική διάθεση, θα κάνουμε σήμερα ορισμένες διαπιστώσεις και επισημάνσεις και ακολούθως θα προβούμε σε ερωτήματα ρητορικά που θα απαντηθούν εκ των πραγμάτων σε βάθος τριετίας.

Πολλές φορές είσαι αναγκασμένος να εξηγείς τα αυτονόητα και πάλι αυτά να μην γίνονται κατανοητά από ορισμένους.

Σε μια εκτενή συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό "Paros Voice", ο Θανάσης Μαρινόπουλος, επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Πάρου, ανέλυσε τα αίτια της καθυστέρησης, τις ελλείψεις στη διαβούλευση και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η τοπική κοινωνία.

Τελικά σε αυτή εδώ την χώρα, όλοι μαζί τα φάγαμε ή όλοι μαζί τα «συγκαλύπτουμε»; Όλοι φταίμε ή όλοι κοιμόμαστε τον «ύπνο του δικαίου»; Όλοι μαζί μπορούμε ή όλοι μαζί «δουλευόμαστε»;

Βρισκόμαστε τέσσερις δεκαετίες πριν, μέσα στην αίθουσα του πολιτιστικού συλλόγου «Αρχίλοχος», σε μία λαϊκή συνέλευση για ένα τοπικό θέμα της Πάρου. Ξαφνικά ανεβαίνει στο «βήμα» ένας ψιλόλιγνος νεαρός, άγνωστος σχεδόν σε όλους

Απανωτά είναι πλέον τα φαινόμενα διαφθοράς της κυβερνητικής παράταξης, που ακόμη και ο πλέον αφελής υποστηρικτής της είναι αδύνατον να μην τα αντιλαμβάνεται.

Έναν υπέροχο τρόπο να τη βγάζεις «καθαρή», όταν σε πιάνουν με την «γίδα στην πλάτη», μας δίδαξε ο πρωθυπουργός και ο εκπρόσωπος Τύπου του. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τη μαθηματική απόδειξη ότι δύο αρνήσεις προκαλούν μία κατάφαση, πλην επί πλην μας κάνει συν.

Στο πλαίσιο της εκπομπής «Πρωινή Φωνή» του ParosVoice.com, ο Θανάσης Μαρινόπουλος, επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Πάρου, ανέλυσε τα επικείμενα ζητήματα που απασχολούν τόσο την παγκόσμια πολιτική σκηνή όσο και την τοπική κοινωνία της Πάρου.

Πριν αρκετό καιρό, την εποχή που καταβαλλόταν τεράστια προσπάθεια από όλα τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, να παρουσιάσουν τα «Τέμπη» ως ένα «ατυχές συμβάν» και όχι ως έγκλημα, το κρατικό(υποτίθεται αντικειμενικό) ραδιόφωνο είχε προσκεκλημένο ένα Έλληνα καθηγητή πανεπιστημίου της Γερμανίας.

Στην εποχή μας υπάρχει μια γενικευμένη απογοήτευση και οργή και το μεγάλο ερώτημα που τίθεται από πολλούς, ή η μεγάλη ανησυχία καλύτερα, είναι πως τελικά αυτή θα «μετατραπεί» σε κάτι δημιουργικό και δεν θα οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα.